Mevsimi midir nedir bilinmez, bakıyorsunuz ülkenin gündemine, meşguliyet ve telaşına:
Bol “Sayın”lı, bol alkışlı, bol konuklu ve konaklı genel kurullar, yönetim kurulları, danışma kurulları, istişare kurulları ve zıkkımı çıksın çalıştaylar, çalıştaylar, çalıştaylar…
İt yesin toplantılar, toplantılar babam toplantılar…
Vatandaşın günlük telaşından, derdinden tasasından, ekonomisinden uzak mı uzak…
Gösterişe, hamasete, havanda su dövmeye, rakibe atmaya tutmaya yakın mı yakın toplantılar…
Şimdi binbir masraf ve binbir zahmetle yapılan organizasyonlarda, bu kadar toplantı ve çalıştay manyağı olduğumuz bir ortamda; eğer konuşulan konuların, alınan kararların üçte biri hayata geçirilse; elbette bu ülkeyi kimse tutamaz!
Ancak istatistiklere göre, en önemli ve hayati konuların toplantı aralarında ve toplantı dağılırken, en çok da asansör kapısı önünde konuşulduğu gerçeğinden yola çıkarsak; bu önemli zamanların da selfi ve fotoğraf seremonisiyle geçtiğini düşünürsek bu kadar çalıştay ve toplantı memleketin hangi sorununu çözüyor insan merak ediyor…
Bir de toplantıların lacili, ruganlı, moderen başörtülü, türbanlı, minili ve süslü giyim kuşam “Tukaş” defileleri ile, lüks makam arabalı, sirenli çakarlı “GÖRGÜSÜZ” Auto Show gösterilerini de eklersek milletin “BİZ HADIMIZ DİYORUUUZ, SİZ ÇOLUK ÇOCUK NASILLAR DİYORSUNUZ AĞAM!” serzenişini duymamak mümkün değil!
Maalesef dünyada zengin-fakir gelir dağlımı ve refah seviye makası ne kadar açıksa; huzur, güven ve adalet o kadar zayıftır, eksiktir, problemdir!
Huzur olmayınca anarşi, güven olmayınca aşırı güvenlik tedbirleri, adalet zayıflarsa, mafya gibi unsurlar devreye girer… ????
İşte bu yüzden, EDİPLERİN EDEPLİ, YÖNETİCİLERİN BASİRET VE FERASETLİ OLMALARI ŞARTTIR, GEREKLİDİR VE ELZEMDİR!
Sağlıcakla kalın!