Engelleri engelleyen bir Dernek başkanı olma çaba içerisinde olan ‘Bir Damla Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’ Genel Başkanı Şengül CENİK, 9 aylıkken yapılan yanlış iğne sonucunda hayatını engelli olarak idame ettirmek zorunda kalıyor. İlk orta ve lise eğitimini engelliler okulunda yatılı olarak okudu. Kendisinin de engelli olduğunu ve muhtaç sahibi insanlara yardımda bulunmaktan büyük mutluluk duyduğunu söyleyen ve en büyük idealinin de; Engellilere, yaşlılara, ihtiyaç sahibi ailelere, özel eğitim gerektiren yardıma muhtaç çocuklara ulaşılması için dernek kurmakmış. İstediği bu idealine kavuşan ve “BİR DAMLA YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA DERNEĞİ”‘ni kuran ve aynı zamanda “TÜRKİYE YÜZYILI PLATFORMU ENGELİLER MECLİSİ”Genel Başkanı olan CENİK; ‘Işık yaradan sızar’ demiş Hz.Mevlana. Bende yaramdan güç alarak ‘Bir Damla Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğini’ kurdum. Bu durumumdan dolayı önceliğimiz engelliler yaşlılar ve özel eğitime muhtaç çocuklar ve ihtiyaç sahibi ailelere bir damlada olsa dokunmak. Hayırseverlerden gelen yardımları ihtiyaç sahiplerine ulaştırmakta köprü görevi görmekteyiz.
Kısa süre önce kurduğum derneğimiz çığ gibi büyümeye devam ediyor. En büyük hayalim; herkese engellilerin gücünü göstermek. Bunu da; bütün dernek üyeleri ve yardım sever insanların katkılarıyla,hep beraber başarmaya çalışıyoruz. Engelli olan bir erkek çocuğumuzun,asker olmak istediğini duyunca,çok duygulandım.Bu çocuğumuz engelli olduğu için asla asker olamayacaktı.Girişimlerimiz sonucu,çocuğumuz bir kaç saatte olsa Asker oldu.Askeri araçlarla büyük konvoy oluşturuldu.O çocuğumuz gözlerinde ki parıltı, yüzündeki mutluluk kelimelerle ifade edilmez.Onun mutluluğu bizleri daha çok mutlu etmişti. Başka bir kız çocuğunun; iki bacak ve bir kolunun olmadığının, Anne kucağında okula götürülüp- getirildiği haberini bizlere ulaştırdılar.Sağ olsunlar!. Bir yardım sever insanımıza ulaştık ve bu şahıs bizlere hemen tekerlekli sandalye verdi. Çocuğumuz artık okuluna Annesinin kucağında değil, Annesinin eşliğinde tekerlekli sandalye ile gidiyor.Okul Müdürü beni telefonla arayarak;”Bizler okul idaresi olarak çok çaba gösterdik ama bu kız çocuğumuz için tekerlekli sandalye alamadık” dedi.Sözünü ettiğim bu Anne ve kız çocuğu gibi bizlerde mutlu ve huzurlu olduk.
Ben Şengül Cenik, “Bir Damla Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği” haricinde yaşamıma,esnaf olarak devam ediyorum.30 senedir aynı yerde esnafım.Sizlere dediğim gibi; İnsanlara yardım etmekten mutlu oluyorum.Tek hayalim ise dernek kurup daha çok insana ulaşmaktı.Kısa süre önce kurduğum bu dernek çığ gibi büyüyor.En sonunda bu hayalimi gerçekleştirmenin gururunu yaşıyorum”dedi.