BİRAZ NASİHAT VEREYİM Mİ?

Eh yaşımız 70 oldu (Kamerî – Hicrî takvime göre), binaen’aleyh her hâlde ayıp olmaz bazı nasîhatler etmemiz.

Hem zaten Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) “din nasîhattir” diye buyurmuşlar ve bunu üç kez tekrar etmişlerdi.

Ashâb-ı kiram hemen sormuşlardı, “kim için ya Rasûlullah?”

Yàni kim için, kimler için din nasîhattir?

İki cihan güneşi Fahr-i Kâinat Resûl-ü Ekrem efendimiz (salat’u selâm olsun ona) cevaben buyurdular ki, “Allah için, Allah’ın kitabı (Kur’ân) için, Allah’ın Resûlü için, Müslümanların ileri gelenleri (idarecileri) için ve bütün Müslümanlar için…” (Müslim)

Burada belki bazı muhterem okurlarımız “Allah’ın kitabına nasıl nasîhat olur?” diye düşünebilir. Anlatayım inşá’allah. Fakat önce nasîhat nedir onu iyice idrâk edelim:

Nasîhat, Arapça’dan dilimize gelen kelimelerdendir. Bin yıllık lisánımızda her daim çokça kullanıldığı için artık öz be öz Türkçedir.

Nasîhat, bir kimseye doğru yolu göstermek, yapması ve yapmaması gereken şeylere dikkatini çekmek, eğriyi doğrudan, sapı sapandan ayırabilmek içiin söylenen veya yazılan öğütlerdir.

Nasîhat; yol gösterme, akıl öğretme ve öğüt verme mánâlarına gelir ancak bununla bitmez. Şumülü (kapsama alanı) fevkalâde geniştir.

Nasîhat, amellerimizin her türlü aldatmadan uzak, arınmış saf, halis yàni samimi olması da demektir. Söz ve davranışların ifsad edecek şeylerden temizlenmesi anlamı da var. Hattâ Araplar bunu saf (hakiki) bal için de kullanıyorlarmış.

Fakat laf aramızda kendisine nasîhat edilen pek nadir kimse, bu işten bal yemişcesine lezzet alır. Bilakis küser, hattâ darılırlar. “Sen kim oluyorsun da bize nasîhat ediyorsun?” diyenler bile olur.

Nasîhat, Müslüman kardeşinin dağınıklığını gidermektir. Binaen’aleyh, bu yönüyle de; emr-i mâruf ve nehy-i münker yapmaktır.

Nasîhat, mü’min kardeşini içine sürüklenebileceği vartalardan kurtarma gayretidir. Nasîhat, yanlışa düşmemesi için sevdiklerini uyarmaktır.

Mürüvvete dair konuşmak, adáb-ı muâşeret  öğretmek de nasîhattir. Nasîhat şereflendirmek anlamına da gelir.

Yaptığın öğütle kardeşinin şerefini, mevkisini korursun, izzetini lekeleyecek meselâ, içki içip istifra ederek, gülünç durumlara, rezil hallere düşmek gibi işlerden onu alıkoyup şerefine halel gelmesine mani olursun.

Hattâ Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) “zalime de yardım edin” buyurunca sahabe şaşırmış ve hemen “nasıl” diye sormuşlar.

Peygamberimiz (s.a.v) “elinizi onun eli üzerine koyarsınız” (zulmüne nasîhatle veya başka bir şekilde mani olursunuz) diye cevaplamış.

Gelelim, «Allah’ın Kitabı için nasîhat» meselesine: Mü’min, Kur’ân’da haber verilen tüm bilgilerin, kıssaların, emirlerin, nasîhatlerin doğru olduğuna iman eder, tatbiki için tüm gücüyle çalışır.

Kur’ân’ın ahkâmını yerine getirir. Kur’ân’ın Allah kelamı olduğuna kesin itikat ettiği gibi çevresine de bu imanı salık verir, bu istikamette nasîhatler eder ki, bütün bunlara «Allah’ın Kitabı için nasîhat» denilir.

“Żâlike-l kitâbu lâ raybe fîhi huden” Meâlen; “Bu, o kitab’dır ki kendisinde (Allah katından gönderilmiş olduğunda) hiç şübhe yokdur. (O) takvaa sahibleri için doğru yolun tá kendisidir.”  (Bakara, 2/2)

Nasîhati benim gibi uzatmamalı, mümkünse en az sözle en fazla nasîhatte bulunulmalıdır. Cuma’ları imamlar bunu hakkıyla yapmalı.

İhtiyarı var, şu bozuk düzende Cuma’lar tatil olmadığı için iş yerinden zar zor izin almış olanı var.

Bugün CUMA, mübarek olsun Ümmet-i Muhammed’e (s.a.v) İmamlar mutad Nahl Sûresi, 90. âyet-i celîleyi okuyacaklar. Her hutbede okurlar. Çünkü büyük çok büyük, şumülü en geniş ilâhî bir nasîhattir. 20.01.2023