ÇANAKKALE GEÇİLMEZ (Mİ?)

Allah’a şükürler olsun. Çanakkale’yi geçemediler, bin yıldan fazla İslâm diyarı olmuş bu vatanı işgal edemediler. Gâvurlar ülkemizi ordularıyla gelip işgal edecek gücü bulamadılar. Ebediyyen de bulamasınlar inşa'allah. Türkler esareti sevmez, hiç esir olmadılar. Bu sözlerimiz hamaset sayılabilir bugün. Zira ordularıyla işgal edemediler ama kültürleriyle hayat tarzlarıyla baştan sona işgal ettiler. Esir edip elini ayağını bağlayamadılar ama gönlünü kendilerine (Batı’ya, Batı’nın değerlerine) bağladılar. Çanakkale bu anlamda milyon kere geçildi. Çanakkale’nin geçilmezliği, bu boğazdan gâvur giremeyecek şeklinde idi. Gâvur girdi, Müslüman Türkiye’yi neredeyse toptan Münafık Türkiye yaptı. Arif Nihat Asya’nın bir Naat şiiri vardı. Gelin ey Fatiha’lar Yasinler diyordu. Başka ne diyordu o şiirde? Diller, sayfalar, satırlar “Ebu Leheb öldü” diyorlar: Ebu Leheb ölmedi, ya MUHAMMED; Ebu Cehil, kıtalar dolaşıyor! Neler duydu şu dünyada Mevlid’ine hayran kulaklarımız; Ne adlar ezberledi, ey NEBİ, Adına alışkın dudaklarımız! Artık, yolunu bilmiyor; Artık, yolunu unuttu Ayaklarımız! Kabe’ne siyahlar Yakışmamıştı, ya MUHAMMED, Bugünkü kadar! Arif Nihat Asya merhum gibi bendeniz de şimdi, Diller, sayfalar, tarih “Çanakkale geçilmez” diyor Çanakkale geçildi ey Nebi Conilerle dost olduk Vatan, millet Sakarya Ugrunda can verilenler Dillerde adi lakırdı oldu Gençliği Çanakkale ruhundan uzaklaştırdılar. Gençlik artık para kimdeyse güçlü odur diyor. Allah korusun kâfir işgale gelse artık karşısında Çanakkale arslanlarını değil yalnızca Çanakkale farelerini bulacak diye korkuyorum. Muhafazallah. 18.03.2024