GÖNÜLLERLE YÖNETİM

İslâm’ın doğuşunu anlatan ABD yapımı ÇAĞRI filmde Peygamberimizin(s.a.v) Medine’den Mekke’ye dönüş sahnesi çarpıcıydı:

Bütün engelleri aştılar geliyorlar paniğine, düşünceli tavırla verilen şu cevabı liderlerimize arz ederim:

Gönülleri fethettiler, ne etsin engeller?

1980 darbesi öncesindeki sağ sol çatışmalarının derin psikoloji ve sosyolojisini anlattığım VEBAL romanım da bir ana kahramanının barış kültürünü mutlaka yaratmalıyız, yoksa…sözü ardından milletin derdi, ya devlet başa ya kuzgun leşe nakaratlı şiirimle biter. Millî düsturumuz bu deyim, şanlı tarihimizin içinden süzülmüş mühürlü varlık güvencemizdir!

İnsanlık, liderlerinin nefsine tutsaklığından çok çekti. Arkamda Putin var diye nefse tutsak Esat rejimi, kendi vatandaşlarını bombalamıştı ya dağına kar yağınca 12 günde yıkılıverdi. Gönüllerle değil, zorla yönetmenin tarih boyunca tekerrür etmiş somut sonucu bu. Ne acı! Benzeri çok görülmüş nefsin hainliğine aldanan bu yeni son, bize ders olur mu bilemem ama pek umutlu değilim doğrusu.

Uzun süren mücadelesiyle millî görüş ve İslâm ülkeleri dayanışma siyasetini millet çoğunluğuna benimseterek birinci parti olan Merhum Erbakan Hoca bile iki büklüm olmuştu da davasını ocağındaki kimseye devretmeye yanaşmamıştı.

Peygamberim ama ben de sonumu bilmiyorum diyen kim, mesajını yok saymak niye? Ben olmasam işler yürümez sananlarla dolu mezarlıklar niye görülmez? Ayetlerde akletme buyrulmaz mı? Niye hissedilmez faniliğin ilahî bir karar olduğu? Nefse tutsaklıkla değil de neyle açıklanabilir bu acı gerçek? Alman Merkel gibi gösterişten uzak duran bir İslâm ülkesi lideri niye yok? En acısı aynı dava yoluna çıkan arkadaşlar neyi paylaşamazlar da sonradan birbirlerine düşerler? Millet hep bunu sorguluyor artık ve diyor ki kutsamayın kendinizi ey liderler, her şeyi bilmek Allah’a mahsus!

Duygu ve düşüncelerinizin camından bakarak salt kendi doğrularınızı öne çıkarmamalı, tüm olan bitenleri her zaman çok yönlü tartmalısınız. Acaba yanlış düşünmüş ve yormuş olabilir miyim diye kendinizi de hep sorgulamalısınız.

En önemlisi de icraatımla hakta kaldım mı sorusu asla aklınızdan çıkmamalı!

Diyanet İşleri Başkanlığı da yapmış Prof. Dr. Said Yazıcıoğlu bir Tv. konuşmasında İslâm’ın temel ilkeleri istişare-adalet-liyakat-itaat dedi ve ekledi: İlk üçünü uygulamadan da son ilke olan itaat isteme hakkı yoktur!

İslâm ülkesi Suriye Lideri Esat, bombayla itaat istedi de ne oldu? Gönülleri etkileyen yönetim yolu kitlesel temayülü içtenlikle doğru ölçebilmektir. Bu ölçüm demokrasinin olmazsa olmazı! Sıkıntılı yakın tarih, iddia gerekçem. Tecrübe net:

Çok partili hayata geçeli yaşanan sağ sol fikrî bölünmüşlük, yetmişli yıllarda ekonomik sıkıntılara eşlik eden silahlı çatışmaları ve 1980 darbesini getirmemiş miydi? Onu bitiren darbeci kötü yönetimin etkisiyle 1984’te başlayan ayrılıkçı terör bitti mi? Ekonomik çöküşe eş olarak iktidar-muhalefet çekişmesi niye bu temele oturdu şimdi?

Tandans değiştirmekle ünlü olanların da tetiklediği bölünmeler yepyeni satranç mücadeleleri getirebilir yine! Bu yüzden Halkla kalkınma yoluna çıkmalı siyaset! Çünkü halk iradesine karşı satranç kurulamaz.

2015’ten bugüne kadar süren muhtar, STK, kanaat önderi ve sosyal medya soruşturmalarımdan çıkan gönüllerle yönetim önerisi besteli şiirim de şu:

HALKA DAYALI SİYASET

Siyaset halka dayansın,

Adalet haktan donansın,

Hizmet neye, nasıl, niye?

Anket çoktan onansın.

Tepeden parti olmasın,

Listeden yergi almasın;

Kendi seçsin vekilin halk,

İlgiden yoksun kalmasın.

Kuvvetin oy, milletim oy!

İşin gören istersen oy!

Sorun çözen Meclis dersen