Hüseyin Emin de yürüdü Hakka…

Hz. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), bir hadîs-i şerîf’lerinde, “Ölümün mühim korkusu vardır, bir kardeşinizin ölüm haberi geldiğinde, «İnna lillahi ve inna ileyhi raciun ve «Ey Allahım onu salihlere kat, Rahmetine eriştir, çoluk çocuğuna sahip ol, kıyamette; bizi de, onu da mağfiret et, Ya Rabbi, onun ecrinden de bizi mahrum etme, ondan sonraki yaşayacağımız günleri de fitnesiz olarak yaşayalım» diye duâ edin.” buyuruyor.

Merhum edebiyatı, nahif ruhlu olduğu için de hasseten şiiri severdi. Şairdi ve duâ isteğini dahi hasta yatağında yazdığı bir şiirle iletmişti. Bendeniz de −Hristiyanlar gibi mevtaya değil− sevenlerine, yakınlarına taziye ve kendime hatırlatma mahiyetinde birkaç mısra ile mukabele ediyorum şimdi:

Bir mübarek kardaşım daha yürüdü Hakk’a,
Herkese var ölüm, erişir ecel mutlaka...
Nedametle sonra, beyhude deme ahmakça;
Haber vermeden geldin ey, olmadı bu hakça
Demezler mi, ey kişi, yakışmadı bu sana...
Hüseyin Emin, birkaç gün yıkanıp da pakça
Kefenlenip yürümedi mi,  buradan Hakk’a

* * *

Zincirlikuyu Kabristanı giriş kapısına konulmuştu da, malûm taife yaygara koparmıştı… Tabutlarımızın üzerine örtülen yeşil çuhalarda da yazılı o àyet, üç ayrı sûrede daha geçer: Malûm kesimi ürperten ise, Ankebût 57. àyetin (kapıda yalnızca meâli olan) ilk kısmı. Biz, devamıyla birlikte; önce Kur’ân, sonra (okuması olmayanlar için) latin harfleriyle yazdık:

كُلُّ نَفْسٍ ذَٓائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ اِلَيْنَا تُرْجَعُونَ 

(Küllû nefsin żâ-ikatu-lmevt, sümme ileynâ turce’ûn) Meâli: “Her can ölümü tadıcıdır. (Ondan) sonra bize döndürü(lüb getiri)leceksiniz.”

Abdest alırken «Amentu» okuruz. Hayır da şer de Allah’tandır. Ve ahirete ve kadere (Ehl-i Sünnet dışı bozuk fırkalarda kadere inanmayanlar var) ve öldükten sonra tekrar diriltilip hesap için toplanacağımıza inanırız.

Duânın başındaki Allah’ın birliğine, meleklerine, kitaplarına, Resûllerine imanımızı ikrar edişimiz kabirde bizlere ilk sorulacak sorular oldukları içindir. (Rabbin kim, Kitabın? Peygamberin?)

Hüseyin Emin (rahmetullahi aleyh), RAMAZAN isimli şiiriyle adeta haber vermiş ecel vaktini (tarihini demedim, “vaktini” dedim, zamandaki yeri yàni). Hüseyin kardeşimizin bir ruhî güzelliği bu. “Allah söyletmiş” dedikleri, ilgili şiirin son beyti şöyle: “Allah’a gider her an yorulmaksızın zaman, / Al ruhumu içine, Hakk’a götür Ramazan”

İçtimaî muhavere («sosyal medya»nın Türkçesi) aracıyla bizden duâ istediği “Meded ya Allah” başlıklı şiirinde de şöyle demişti rahmetli:

Günlerdir çöllerde güneşlerdeyim,
Meded Şafî olan, meded ya Allah!
Uykusuz  gecede ateşlerdeyim,
Meded  Kafî olan, meded ya Allah!

Hüseyin kardaşıma yüce Allah’tan bir kez daha gani (çok çok fazla) rahmet diliyorum. Allah taksiratını afveylesin.

Ey Allah’ım, Hüseyin Emin kulun dâvana ölümü ile de hizmet etti…

Muhterem okurlarım, işte şahidsiniz: Hüseyin bize dinî bir makale yazdırdı, bir kez daha yakinen ölümü hatırlattı hepimize.

Allah’ım, kereminle bu kulunu da bizleri de afvet, rahmetinle muamele eyle cümlemize. Kur’ân’ı nazil eylediğin KADİR GECESİ hürmetine… 07.05.2021