PARAYA TAPAN MÜSLÜMAN

Adı markası Müslüman. Pekâlâ gerçekte Müslüman mıdır? Paraya tapıyor resmen. Para onun için en büyük değer. Namaz kılıyor aklı parada. Zekât vermiyor, “param yeterli değil” diye bahane uyduruyor.

Günümüz İslâmcı soytarılıklar zamanıdır. Müslüman kütleler karanlık gecede tufan vurmuş, kurtların hücumuna uğramış, çobansız kalmış koyun sürüleri gibi ne yapacağını şaşırmış vaziyettedir.

Bir takım din istismarcıları Müslümanları kaz gibi yolmakta, inek gibi sağmaktadır. Fakirin fukaranın hakkı olan zekâtlara bile göz dikmişlerdir. Zekât fakire verilmiyor, kurumlara veriliyor. Zekât alamayınca fakir zenginin malından gözünü çekemiyor tàbi.

Günümüzde her sahada tam bir hengâme vardır. Müslümanlar kime uyacaklarını, kimin peşinden gideceklerini şaşırmışlardır.

İbn Teymiyye’ciler, Muhammed ibn Abdülvehhab’ın açtığı çığırdan gidenler, mason ve şiî Cemaleddin Afganî’ciler, yine mason ve reformist Abduh’çular, onun tilmizi Reşid Rıza’yı imam bilenler; kitabında “Allah iki yüzlü bir Janus’tur” diyerek Cenâb-ı Hakk’ı bir Roma putuna benzeten zındık Şeriatî’nin peşinden gidenler…

Âmentü’nün ilkelerinden biri olan kaderi inkâr eden Pakistanlı Mevdudî’nin izini takip edenler, Mısırlı aktivistleri önder bilenler, İslâm’ın bir boyutu olan tasavvufu inkâr edenler…

Ve daha bir sürü hizip ve fırka tozu tumana katmakta, zihinleri bulandırmakta, İslâm’a gölge düşürmekte, kurtuluş yolunu tıkamaktadır.

Her devirde olanın birkaç katı sahtekâr, soytarı, arivist, üçkâğıtçı, talancı, soyguncu, hortumlayıcı yiyici, rantçı, karaktersiz, alçak adam İslâmcı kılığında dinî kesime girmiş, para ve mal uğrunda yapmadıkları habaseti ve namussuzluğu bırakmamıştır.

Böyle bir fitne devrinde az sayıda değil, çok sayıda ágâh Müslüman olmalıdır ama maalesef sayıları giderek azalıyor. Samimiyetsiz, paragöz, münafıklar çoğalıyor, ihlás sahibi, takvalı, haram ve helâle büyük ehemmiyet veren Müslümanlar azalıyor. İlmiyle amil âlimler azalıyor!

Para uğruna hiçbir ilke tanımıyor bazıları… Ceplerim dolsun, şöhretim artsın, namım yürüsün de koyver imanım gitsin diyorlar adeta.

Üzerindeki canın da, malın da fani (yok olmaya mahkûm) olduğunu bir türlü anlayamıyor. Dünya ve hayat baqî değil, bunu biliyor ama baqî imiş gibi yaşıyor!. Sorsan Müslüman ama prensip sahibi bir zındık kadar olsun insànî ilkeleri yaşamıyor, ahlâk ve seciyesini koruyamıyor.

Eskiden internette şahsî haber sitem vardı. Merhum Mehmed Şevket Eygi üstadın siteme verdiği özel yazılar bitince yeniden ilkinden başlayıp yayınlamıştım. Başka birçok da yazar kardeşimizle birlikte köşelerimiz de vardı. Birçok yazar adayı da yazmak istiyordu ama yazdırmıyordum.

İlkelerim vardı. Kendi haber sitemde belirli prensipler çerçevesinde kalmak şartıyla fikir özgürlüğü vardı. Haberlerimizde olsun gerekse köşe yazılarında fikir ve ifade özgürlüğü sınırsız değildi.

Hattâ köşe yazarının fotoğrafı bile önemliydi. Yazmak isteyenlere bir e posta ekinde “haber sitemizin ilkeleri ve fikriyatı” hakkında net bir çerçeve çiziyor, “bunlara aykırı yazamazsınız” diyordum.

Ayrıca bizim siteye hiç reklâm almadım. Google reklâmları dahil kimsenin tek kuruşuna tenezzül etmedim ilkelerim uğruna.

Başkaları bir vadide, ben başka bir vadideyim. Her kişi kendi hesabını verecek. Burada yazıyorum yalnızca yazılarımdan sorumluyum. Böylesi daha rahat kafamı başka şeylere takmıyorum. 30.01.2022