Sabredenleri müjdele…

Bu yazımda (da) asla iktidar partisine bir yağcılık falan yapmayacağım. Bendeniz Allah’tan başkasına kolay kolay bir hacetimi (ihtiyacımı) açmam.

Kimi zaman birtakım küçük yardımlar için kimi dostlarıma talepte bulunsam da o insana veya kuruma önceden yatırım yapmış, okşamış değilimdir.

Sadede geleyim: İktidar partisi (Ak Parti) hakkında içinden kimi zatlar bile menfi lakırdılar etmeye başladı. Onları çok kınıyorum.

Onlar madem ki “ekonomide başarısız olduk” diyorlar, o hâlde bunun sebeplerini de açıkça anlatsınlar. Vaktiyle menfi gidişatı müsbete, başarıya çevirecek tekliflerde niçin bulunmadılar?

Bulunmak istediler de birisi/birileri mi mani oldu? Veya teklifini yaptı da birisi/birileri ka’le mi almadı? “Yürü be adam bizim daha mühim işlerimiz var” mı dediler? O zatlar öncelikle bunları açıklasınlar ki samimiyetlerinden kuşku duymayalım.

Evet ekonomik olarak Ak Parti büyük bir başarıyı yakalayamadı, hayli sıkıntılar var ama öncesiyle mukayese kabul etmeyecek (nisbette asgari) bir bozuk sicil yazdırdılar hanelerine.

Halk Ak Parti iktidarında ne yağ, ne ekmek, ne su, ne şeker, ne sair gıda maddelerinin sıkıntısını çekmedi, bunlar için kuyruklarda beklemedi. Bendeniz askerî okulda (Hava Harp Okulu) okurken, Demirel iktidarıydı hafta sonu evci çıktığımda annemler için Et Balık Kurumu önünde bir kilo kıyma için kuyruğa girdiğimi hálâ acı içinde hatırlarım.

Bugünkü sıkıntılar o günlere nisbetle lüksten israftan sıkıntıda olmak denilse baş ağrıtmayacak sıkıntılardır. Elbette fakir fukará, garip guraba, açlık sınırında sabreden nice insanımız hálâ var. Fakat tüm faturayı yalnız iktidar partisine kesmek de insaf dışı olmaz mı?

Meselâ bu bozuk düzenin devamını mı istiyor Ak Parti? Bendeniz “Kemalist düzen değiştirilmedikçe iktidarda kim olursa olsun, ülkedeki sefahat ve sefalet tam olarak bitmez” diye iddia ediyorum.

İdidama bir bürhan olarak yalnızca haram olan içkiden ve kadınların çıplaklığından, fuhşiyattan bahsetsem yeter.

Dinî bayramların (Ramazan ve Kurban Bayramı) gün ve geceleri «Kadir Gecesi« gibi mübarektir. Bu Müslümanların en kıymetli zamanlarında toplumun neredeyse yarısının kadeh tokuşturduğu bir diyara Allah rahmeti ve bereketiyle muamele eder mi?

Haydi cevap versin çağdaş kesim…

İşte bendeniz böyle şeyler iddia ediyor ve bu yüzden de “bütün faturayı iktidara kesmeyin” diyorum, yoksa yağcılık okşama falan değil yaptığım.

«Zulmün zaferi olmaz» başlıklı ve 24 Nisan tarihli yazımda Hazreti Ali’ye (kerremallahü veche) atfedilen bir sözü aktarmıştım: “Zalim zulmünde ısrar ediyorsa bilin ki sonu yakındır. Mazlûm zulme ısrarla direniyorsa bilin ki, zafer yakındır.”

Mazlûm, fakir, yardıma muhtaç kardeşlerime sabır tavsiye ediyorum. Allah cümlesine; güzel, Allah indinde makbul sabr-ı cemîl ihsan eylesin.

ALLAH (c.c), Kur’ân’da “sabredenleri müjdele” buyurmuştur^[1]. Halk arasında ise, “sabrın sonu selâmettir” sözü yaygın, meşhurdur.

Ve hemen peşinden diyorum ki, sadaka veren bir toplum olalım yine. Sadaka insaf demektir, merhamet demektir, belâ ve musibetleri bir paratoner gibi bize zarar verdirmeden savuşturmak demektir.

Halk bu yüzden “bir sadaka bin musibet def eder” der. Hemen şimdi aklınıza düştüğü anda çıkın sadaka verecek (adi sokak dilencisi, hapçılar değil) gerçek fakirleri bulun ve imkânlarınız nisbetinde sadaka veriniz.

Devleti idare edenler zalim midir? Buna kat’i olarak inanıyorsanız seçimde gider zalimliğin kralıyla sabıkalı partinin yuvarlağına basarsınız mührü. Ben sabretmekten yanayım.

Lâkin aktif bir sabır. Yeri gelince iktidarı en sert şekilde uyaran, habisleri yàni kötüleri, şahsi menfaatleri için partiye girmiş fareleri ayıklayanlardan, Allah için çalışanlardan olalım. 10.10.2021

———————————————————
[1] Bakara Sûresi, 155. Âyet-i celîle ve daha birçok Sûre’de geçer. Asr Sûresinde de hüsrandan (kat’i ziyandan) ancak sabrı tavsiye edenlerden olmakla kurtulacağımız buyurulur.