Vak’a-i Müessife

Adamın kuyruk acısı var. Dedesi Jön Türk (hain) hareketi içinde bulunmuş bir İttihat Terakkici…

Herifin lafı evirip çevirip dedesi ile istiklâl Marşı şairimiz Mehmed Âkif’in yakın arkadaş (!) olduklarını iddia etmesine gülün geçin… O işin aslı pek öyle değil… Yàni anlattıkları üfürükten teyyare…

Bu adamlar Covid19’dan daha tehlikeli virüslerdir… Biri Abdülhamid’e küfreder, öbürü (dönme yahudi) Hanri (Benazus) amcasını metheder. Hepsi de Sultan II. Abdülhamid Han’a böğürür, devlete hıyanet etmiş bir çete olan Jön Türkleri methederler.

Bunlar Cennetmekân Sultan II. Abdülhamid Han için, “Kızıl Sultan” diyenlerle aynı kulvarda böğürmektedirler hálâ.

Öyle tarih meraklısı falan da değiller. Çanakkale’den sonra Birinci Cihan Harbi’nin en büyük kahramanlık destanını yazmış, İngiliz Mezopotamya ordusunu teslim almış Halil Kut Paşa ve mahiyetindeki arslanları da yazarlardı tarihe samimi merakları olsa…

Zinhar bahsetmezler. Neden mi? Tarih merakı samimi olanlar bilir.

Halil Kut Paşa hatıralarında; İttihat ve Terakki’nin kuruluşundan Trablusgarp Savaşı’nda düşmanla göğüs göğüse çarpıştığı Afrika Cephesi’ne; İngiliz tarihinin en önemli yenilgilerinden biri sayılan Kût’ül-Amâre’den İstiklâl Savaşı’nda verilen mücadelelere kadar birçok vak’a ve Enver Paşa’dan Mustafa Kemal’e; Kâzım Karabekir’den İngiliz casus Lawrence’a kadar birçok kişi hakkındaki bilinmeyenleri de ilk kez anlatmıştır.

Bekleyin yalancının mumu yatsıya kadar yanacak, sonra gerçek tarih ortaya dökülecektir. Bozuk düzen mimarları rüsvay oldukça da Türkiye bir daha sırtı yere gelmeyecek şekilde arslanlar gibi gürleyecektir.

* * *

Son günlerde Mısır’la olan normalleşme (düşmana inat yan yana gelme) çabaları muvacehesinde birkaç şeye de dokunmak istiyorum:

Meselâ Sykes-Picot Anlaşması, I. Dünya Savaşı sırasında, 29 Nisan 1916’da Kût’ül-Amâre Kuşatması sonrasında İngilizerin Osmanlı Devleti’nin 6. Ordusu (Halil Kut Paşa) karşısında bozguna uğramasından 17 gün sonra, 16 Mayıs 1916 tarihinde Britanya ve Fransa arasında yapılan ve Rusya’nın da iştiraki ile onaylanan, Osmanlı Devleti’nin Orta Doğu’daki topraklarının paylaşılması mánâsındaki gizli antlaşmadır.

Tarih yararlanmasını bilenler için büyük hazine. Lâkin tarih yorumu her babayiğidin harcı değildir. Evvelâ derin bir bilgi ve namütenahi kaynak üzerinde çalışmak sonra da mutlak bir samimiyet elzemdir.

Bu (yakın) tarih kesiti çok mühim. Osmanlı nasıl ve kimlerce yıkıldı. Bunu nasıl becerdiler? Dış mihraklarla «iç düşman» nasıl el ele verdiler?

«Yusuf Akçura» birçok şey yazmış da hepsi doğru mudur bunların? Ya da en azından yorumları doğru mudur?

«Yusuf Akçura» Cumhuriyet’in kuruluş felsefesinde önemli payı olan biri. Ziyâ Gökalp gibi üçlemeci. «Üç Tarz-ı Siyaset» (İslâmcılık, Osmanlıcılık ve Türkçülük) tezinde, Ziyâ Gökalp’in teslisi gibi “Türk milletindenim, İslâm ümmetindenim, Garp medeniyetindenim” fikriyatı mı hâkimdir?

Bazılarınca iddia edildiği üzere, Moiz Kohen gibi Kemalist ideologlar familyasından mıdır? Tarih mühimse tarihçiler daha mühim. Bize yalan düzmece tarih masalları çok anlatıldı. Gerçek tarih yazarları büyük ihtiyaç.

* * *

Vatan hainleri yine yaygaraya başladı. Yok «andımız» çok mühimmiş, Türk olduğumuzu haykırabilmeliymişiz. Yok çocukların dimağları daha körpe iken bu şuurla (bu şuursuzlukla olmalı) doldurulmalıymış falan…

Merak etmeyin biz neyin peşinde olduğunuzu biliyoruz. Sen “ne mutlu Türküm diyene” öbürü de “ne mutlu Kürdüm diyene” diye böğürtülecek, kavga çıkacak ve Osmanlı gibi Türkiye de aynı sebeple yıkılıp gidecek! Yok öyle yağma…

12 Eylül cuntası bu «andımız»ı uzattı, Atatürk’lü sosla zenginleştirdi ve siz de bayıldınız… Hani darbecilerin düşmanıydınız? Darbecileri “ordu göreve” diyerek dâvet  ettiğiniz günleri unutmadık!.

Ey vesayetçiler, ey bölücüler! «Vak’a-i Müessife»ler devri bitti… 16 Mart 2021