Yeniden Millî Mücadele

Murat Bardakçı haklı. «İstiklâl Savaşı» demeyi artık bırakınız. Türkiye’nin Sevr ile işgale başlanması sonuçlanmamış, verdiğimiz topyekûn İslâmî cihad (Millî Mücadele) ile bağımsızlığımız intıkaya uğramamıştır.

Sayın Murat Bardakçı’nın dediği gibi “İstiklâl Savaşı”, başka devletlerin boyunduruğu altında kalmış milletlerin bağımsızlıklarını elde etme mücadeleleridir.” Yine Bardakçının misâllendirdiği gibi, Yunanistan’ın 19. asırda bize karşı, yahut Cezayir’in 1950’lerden sonra Fransa’ya karşı ayaklanmaları birer istiklâl mücadelesidir.

Pekâlâ neden bu «İstiklâl Savaşı» (Onun da aslı «İstiklâl Harbi» olmalıdır) lafındaki ısrar? Bendenizin kanaati, bu vesile ile “olmasaydın olmazdık” soytarılığı ve verilen mücadelenin bir İslâmî cihad hareketi olduğunu gizlemektir. Bardakçı’nın yazısıyla devam edelim:

“Mehmed Âkif’in İstiklâl Marşı’nda esaretten kurtulmaktan bahsedilmez, aksine hiçbir zaman boyunduruk altına girmediğimiz hatırlatılır. “Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım”, “Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın”, “Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet” yahut “Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl” gibi mısralarla istiklâlimizi kaybetmeyeceğimiz vurgulanır ve manzumenin ismi bu yüzden “İstiklâl Marşı”dır.”

“Ya istiklal ya ölüm” sözü ise, ne Mustafa Kemal’e ne Kâzım Karabekir Paşa’ya aittir. Bu söz, Kafkas kartalı mücahid lider Şeyh Şamil’e (rahmetullahi aleyh) aittir. Ve sözün ilham kaynağı bizzat Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)’dir. Ölüm’den kasdedilen şehadettir çünkü.

Yine Bardakçı’nın yazısından öğreniyoruz ki, Yunanistan millî marşı dünyanın en uzun millî marşıymış. Neden böyleymiş asıl o mühim:

“Sözlerini 1823’te Yunanistan’ın bize karşı başlattığı ayaklanma sırasında Dionisios Solomos’un yazdığı, tamamı 158 dörtlükten meydana gelen ve bu yüzden “dünyanın en uzun millî marşı” olan Yunan millî marşı “İmnos is tin Elefterian”ın yani “Özgürlük İlâhisi”ne bakın! Uzun uzun Yunan kılıçlarının keskinliğinden bahseder, “düşmanı” yani bizi nasıl perişan edip kanımızı oluk gibi akıttıklarını anlatır, tâââ Spartalılar zamanına uzanan ve bitmek bilmeyen Yunan destanlarından dem vurur, sonra da özgürlüğün elde edilmesi için Yunan halkını haçın altına çağırır!”

Bizde ise bir siyasetçi (CB Erdoğan) “minareler süngü kubbeler miğfer” dediği için hapse atılır!. O yüzden sümüklü böcek kadar kıymet-i harbiyesi olmayan Yunanistan hálâ bize kafa tutabılıyor…

Türkiye bir İstiklâl Harbi vermelidir evet. Lâkin aleni düşmanlara karşı değil bizim sinsi bir şekilde hürriyetimizi, istiklâlimizi gasbetmiş olan derin güçlere, gizli Yahudilere, Sebataycı taifeye, masonluğa karşı.

Bugün 1920’lerin «millî mücadele»sini kazanmış tam bağımsız bir İslâm ülkesi olabilmek için 2020’lerin «Yeniden Millî Mücadele»sini verme zamanıdır.

Bendeniz, sağcı-solcu, komünist-ülkücü çatışmalarının zirvede olduğu gençlik yıllarımda bir arkadaşımın vesilesi ile «Yeniden Millî Mücadele» topluluğu (cemaati) ile tanışmıştım.

Bu arkadaşlar çok kültürlü, okuyan ve güzel konuşabilen kişilerdi. Fakat ben öncelikle isme vurulmuştum: «Yeniden Millî Mücadele Hareketi».

Bana öylesine cazip gelmiş, beni öylesine cezbetmişti ki, hayâlimde o kahraman millî mücadele gazi ve şehidlerini görüyor, onların çağdaş versiyonu kabul ediyordum içinde yer aldığım cemaati.

Düşman bu hareketin büyük başarısını görmüş, içine yerleştirdiği çürük elmalar ve başına koyduğu en çürük adamla hareketi boğazlamış, bu halkın büyük ümitle beklediği kadroyu dağıtıp yok etmişti.

Allah böylesi bir mücadeleyi yeniden halk eder mi bilmem. Bildiğim şu ki, her kim böylesi büyük bir işe girerse büyük bir işe girdiğini bilerek girsin. Dâva çürük elmaların işi değil çünkü. 15.09.2021