Ahlâk sahasında hal-i pür melâlimiz

Toplumun hali her geçen gün daha köyüye gidiyor.

Kadınlarımıza kızlarımıza bakın. Minişort ve mini etekler haddinden fazla çoğaldı. Pantolon artık başörtülülerde bile var ve daracık…

Bunlar tesettürü başörtüsü mü sanıyorlar? Etin budun meydanda başın kapalı. Aferin takva dediğin de budur.

İslâm açısından bu ülkede şuursuzluk hiç bu kadar tavan yapmamıştı.

Toplumu bu vaziyete iten amilller malûm. Yàni toplum olarak aslında mazuruz bir bakıma ama bu günahımızı kapatmaya yetmez.

Yetmez zira yegan yegan sorumluyuz yaptıklarımızdan ve yapabilecekken yapmadıklarımızdan.

Herkes yolunca yordamınca en yakınlarından başlamalı irşada ve ikaza.

Bizi ikaz ve irşad konusunda atalete itekleyen başlıca sebep nedir?

“Neden kötü olayım?” demektir.

Evet haklıyız bir bakıma.

Zira her ikaz yahut tembih karşındakinin nefsine ağır gelir.

Daha fenası “sen kim oluyorsun da bana…” diyenlerin bile olacağıdır.

Toplumda ya bazıları kötü olmayı göze alacak, ya da toplum giderek daha kötü olacak ve sonunda yok olacak…

Toplum veya ülke haritadan silinerek yok olmanın dışında ve daha fenası olarak şahsiyetini yitirerek yok olur.

Bu bilince bu dâva şuuruna sahip olmalıyız.

Bazılarımız kötü olmalı.

Kötü olmadan ikaz ve irşad mümkün değil mi?

Mümkün ama o bazı vasıtalar, para ve imkân ister. Bunlar elinde olanlar da benim cemaatim, benim şeyhim demekten ikaz ve irşada fırsat bulamıyorlar.

Bu mâkûs talihi yenmek zorundayız dostlar.

Aksi hal sonumuz olacak, son pişmanlık fayda vermez. 24.08.2023