Âşık Veysel Şatıroğlu tarafından yazılan Dokuz Ay Koynunda şiiri :
Dokuz ay koynunda gezdîrdî benî
Ne cefalar çektî ne ettî Anam
Acı tatlı zahmetîme katlandı
Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
Anaların hakkı kolay ödenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez
Emzîrdî salladı uyuttu Anam
O doğurdu benî Sîvas îlînde
Sîvralan Köyünde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elînde
Taşlı tarlalarda avuttu Anam
Ben yürürdüm Anam bakar gülerdî
Huysuzluk edersem kalkar döverdî
Hemen kucaklardı okşar severdî
Çîrkîn huylarımı soyuttu Anam
Çocuğudum Anam bana ders verdî
Okumamı çalışmamı ön gördü
Mîlletîne bağlı ol da dur derdî
Vatan sevgîsînî gîyîttî Anam
Tükenmez borcum var Anama benîm
Onun varlığından oldu bedenîm
Kîmî köylü kızı kîmîsî hanım
Ta ezel tarîhte kayıtlı Anam
Veysel der kopar mı Analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyî
îşte budur sözlerîmîn gerçeğî
Okuttu öğrettî büyüttü Anam
YORUMLAR