— BİR HABER Mİ VAR.. (GELECEKTEN)–

İnsanın insandan kaçtığı bir zamandayız..

Eşin dostun Akrabanın unutulduğu bir dönemdeyiz..

Büyüğe saygıyı, Küçüğe sevgiyi unuttuk artık..

Yeni nesil Ana Babasını huzurevine gönderiyor..

Vatanı devleti düşman görenlerimiz çoğaldı..

Tüm bunların bir sebebi olmalı..

Gelecekte kötü haberler mi var acaba..

Bu kötü haber ne olabilir.. ? Sizce…

————————-

Yaklaşık 10- 15 yıl önceleriydi.

Toplumu her zamanki gibi incelemeye çalışıyordum..

Kardeş kardeşi, Dost dostu görmezlikten geliyordu..

Tanış tanışı görmemek için sokak değiştiriyordu..

Bu konunun üzerinde çok düşünmüştüm..

Bazı büyüklerime bu konuyu açtım, sorular sordum..

Yaa dediler, biz farkında değiliz.

Ne var yani bunda dediler..

Kendime döndüm, acaba ben mi yanlış düşünüyorum diye..

Baya sesimi çıkarmadım, ama gözlemlerim devam etti..

Sonunda Pandemi geldi çattı..

Sizmisiniz eş dost ziyaretinden yüksünenler dedi Tanrı..

İbret olsun size, İşaretimi alın bakalım dedi..

Zaten birbirlerini görmek istemeyenler rahatladı..

Tokalaşma sarılma yasaklandı ki..

İstedikleri de oydu bizim toplumun..

Peki Pandemiyi baya ceset ile atlattık..

Yani bir türlü cezamızı toplumsal olarak çekmiş olduk..

Sizce şimdiki toplumsal sosyolojimiz nasıl..

Bu gidişatın da bir bedeli yok mudur..?

———————-

Ana babadan uzak duranlar..

Eşi dostu, tanıdığı görmezden gelenler..

Bir insan sıkıntıya düştüğünde oh diyenler.. Gebersin diyenler..

Devletin ne olduğunu bilmediği halde yerden yere vuranlar..

Hiç bir şeyi beğenmeme hastalığına yakalananlar..

Komşular birbirini tanımıyor. hatta tanıyan da küs,

Gelin kaynanaya, Kaynana Geline düşman..

Çocuklar bile birbirini gasp etme peşinde..

Hastaneye gidiyorsun iyileşemiyorsun..

Mahkemeye gidiyorsun Adaleti bulamıyorsun..

Koltuğa oturan kendini devlet sanıyor..

Otomobiline binen yol benim sanıyor..

Gençler güçlüyüm kırar dökerim diyor..

Kadına Çocuğa şiddet Tecavüz almış başını gidiyor..

Sanki herkes birbirinden şikayetçi..

Düğün ve Cenazeye bile iş olsun diye geliyor millet.

Toplumdan kaçanlar, Birlik ve beraberliğe yaklaşmayanlar..

İşi olmadığı zaman aramayan sormayanlar..

Bu sorun benim özel sorunum değil arkadaşlar..

Tüm gözlemlediğim izlediğim duyduğum halkımızın sorunu..

Çocukların, Anne ve babalarını küçük gördüğü..

Gençlerin, Ahlak, vatan ve millet kültüründen uzaklaştığı..

Herkesin kendini beğendiği..

Her şeyi kendisinin doğru bildiğini sananların çoğaldığı..

Yani Biz değil de, ”BEN” diyenlerin devrindeyiz dostlar..

Bu gidişatın sonunda bir sıkıntı olmalı..

Bu sıkıntı nedir bilemiyorum..

Ama, neyi sevmiyorsan onu yaşarsın bu dünyada..

Vatanı sevmeyenler, Bir gün Vatansız kalabilir..

Askeri polisi sevmeyenler, Bir gün onlara muhtaç kalabilir..

Hısım Akrabayı sevmeyenler, bir gün ihtiyaç duyabilir onlara..

Bu alem etme bulma dünyasıdır..

Yani ileride bir Felaket bekliyorum dostlar..

Adı nedir derseniz.. İnanın bilmiyorum..

Kişiler, çok eleştirdikleri şeylere muhtaç kalabilir..

Her kötünün, daha kötüsü de olabilir..

Yarınını geleceğini, canlı hayat sistemini düşünmeyenler..

İnanın o zaman çok ağlayacağız..

Toplum kendine bir Felaket hazırlıyor gibi geliyor bana..

Aklımızı başımıza alalım desem kim duyar beni..

Ben kimim ki 85 milyonluk ülkede..

Duygularım çok ama, burada bitireyim..

Üzgünüm..

Ağlayacaksın Anadolu İnsanı diyeceğim yine..

Saygılarımla..

06-05 2024 Pazartesi

Nazif Çalıkoğlu

#YERLİFELSEFECİ