Nöbetçi Eczaneler1980 yılında Boludayız .Bolu Aladağ Sarımustan merkez ve Ayıkaya bölgelerinde orman tabi tensil çalışmaları kayın ve çam sahalarında yapıyoruz . Boluya 40 km mesafede bazen aç kalıyoruz sigaramız bitiyor. Ben çok yürüdüm o 40 km yolu kumanya ekmek getirmek için . Ayı kaya bölgesinde derelerde cok kırmızı benekli alabalık vardı. Arkadaşlar bir saat gidiyor bir tava balık tutup geliyorlardı.
Orman gülü aralarında çok karaca yavruları bulduk. Onlara zarar vermiyorduk, oldukları yere bırakiyorduk. Anneleri gece gelip alıp götürüyordu yavrularını.5 yerde işçim vardı iyi kazanıyordum. Sevdicegime mektuplar yazıyorum oda bana sevda sözcükkeri yazdırıyordu okul çocuklarına .Para sıkıntımız yoktu. İzine gelecektim memlekete , Boludan hediyeler aldım hem çocuklarıma hem eşime bir valiz doldurdum. Bindim otubüse memleket yolculugu başlamıştı. Memlekete geldim eve eksik gördüm, anama babama kardeslerime elbise özel esyalar aldım. Köye minibüsle çıkıyorduk yine kavusmustuk sevdiceğimle. Ömrü hep beni beklemekle geçti gurbet ellerden.
Anam babam köyden yer almaya devam ediyorlar bizde paraları onlara teslim ediyorduk.Ama artik eve sığamaz olmaya başlamıştık. Anam da gidin diyemiyordu ama ben hareketlerinden anliyordum. 10 gün yayla dağ taş gezdik sevdicegimle. Artık anam ben gelince bize izin veriyor gezmemiz için ikimizde mutlu oluyorduk 10 gün olsada.Kızımız yürüyor oğlum daha kücuk.Ben tekrar Boluya döndüm. Temmuzda işimiz bitti, paramızı çektik işçileri gönderdim . Ben Çankırı Ilgaz işletme müdürlüğüne uğradım ordan sıklık bakımı işi aldım. Memkekete geldim biraz dinleneyim dedim. Can yarim mutlu ben mutlu.
Derken köyümüzde yarim bir ev satılığa çıktı .Ev demeye 50 şahit lazim, hayat yok tuvalet yok , eşimle baktık alalim dedi . Aldık evi temizledik bir oda bir mutfak ev .Biraz peşin biraz vadeli aldık. Tuvaketimiz yok komşum rahmetli sülale den amcamız tahta verdi bir usta aldık, derme catma bir tuvalet yaptırdık .Azda olsa esyamızı taşıdık . Artık bizimde kücukde olsa bir evimiz olmuştu. O gece yeni evlenmiş gibi olduk. O kadar mutluyduki ağlıyorduk şükrediyorduk rabbime . Artık biz bir aile olmuştuk ama yerler yine birlikte ekiliyor, dikiliyor, toplanıyordu .
Olsun sevdiceğim razıydım. Bizimde artık evimizde bir ateş yanıyordu. Köye bir hane daha eklenmiş oldu. Derken Eylül ayı gelmiş benim Çankırı Karadağa sıklık bakımı yapmaya gitmem gerekiyor. Evimin eksiğini gördüm sevdiceğime para bıraktım. Artık ben gelinceye kadar o evin hem erkeği hem kadınıydı ama mutluydu. Karısanı yoktu . Şehirler terör yuvası her gün onlarca genç ölüyor biz korka korka gidiyorduk gurbete .Derken Eylül ayında Ilgaz ın Karadağ’ın da sıklık bakımı yapmaya başladık .15 arkadaş.
Sevgili okurlarım yazılarıma devam edeceğim ömrüm olursa.
Şimdilik Allah’a amanet olun.
YORUMLAR