Nöbetçi Eczaneler
İffet Anıtının Gerçek Hikayesi
“Ethem Ağa’nın Hanı diye bir yer varmış, orada çocuklar oyun oynarken Armen isminde 5 vakit namaz kılıp, tespih çeken Ermeni asıllı, Müslüman görünümlü bu kadını Ethem Ağanın Han’ında haçı öperken görmüşler. Anne babalarına söylemişler ve kimse inanmamış. Yapmayın etmeyin o namazında, niyazında bir kadın demişler. Daha sonra Ermeni çeteleri köye geldiği zaman, bu Armen isimli sözde Müslüman kadın Ermeni askerlerine Türk kadınlarının ben yerini size göstereyim diyor. Ermeniler ise Armen’e inanmıyor, nerden bilelim Ermeni olduğunu diyorlar o sırada Armen, haçını çıkarıp öpüyor. Ermeni çeteleri Armen’in Ermeni olduğuna ikna oluyorlar. Armen isimli bu Ermeni kadın Türk kadınları, aşağıda toplandılar diye bir bir kadınların yerini söylüyor. Ermeni çeteleri, köydeki genç ve güzel kadınların yüzlerine hayvan pisliği, çamur sürüyorlar. Türk kadınları teslim olmuyor, mücadele ederek kendilerini kuyuya atıyorlar. O dönemde yaşamış Süleyman Ağa denilen kişi bahçeye indiğinde Ermeni askerinin gelinine saldırdığını görüyor. Süleyman Ağa, gelinine saldıran Ermeni askerini hançeriyle vuruyor. İkinciye saldırırken o esnada Süleyman Ağayı şehit ediyorlar. 1966 yılında çay ocağı vardı, o çay ocağında mezalimi bilen yaşlılar hep toplanırdı. Savaş kelimesini duyunca hiçbiri konuşamazdı, gözleri dolardı. Ermenilerde merhamet yok, çoluk çocuğa acımazlardı derlerdi. Anlatacak çok şey var ama anlatamaz durumdayım, hepsi çok acı şeyler. Bu topraklar kolay kazanılmadı” şeklinde konuştu. Şehit Türk kadınlarının anısına anıt içerisinde yapılan müzede yer alan bir tabelada yer alan yazıda, Ermeni çetelerinin elinden bir şekilde kaçan ve kocası askerde olan genç kadın su kuyusunun başına gelerek, “bacılar ben cephedeki erimin namusunun kirletilmesine müsaade edemem, bu namus ancak böyle korunur” diyerek kuyuya atlar. Namuslarını koruma savaşı veren 18 kadın ve gelin, kuyuya atlayan genç kadının izinden giderek kendilerini kuyuya atarak şehit olurlar..
