Nasihat olarak ölüm…

Hz. Ömer’in (r.a) yüzüğünde “Kefa bil-mevti vaızan ya Ömer” yazılı idi. Bu sözün mánâsı, Ya Ömer, nasihat olarak sana ölüm kâfidir demek. “Ya Ömer” kısmı hariç, hadîs-i şerîf olduğu rivâyet edilmiştir. (Taberani)

Hazreti Ömer (r.a) halifelerin ikincisi ve Peygamberimizin yaşıyorlar iken Cennetle müjdelediği on kişiden (aşere-i mübeşşere) biridir. Onlar o denli takva ehliydiler ki ölümü hatırlamadıkları zaman yok gibiydi.

Buna rağmen gafil olabilirim diyerek Hz. Ömer (r.a) bir adama ücret vererek hergün gelip kendisine ölümü hatırlatmasını istemişti. Bir gün adam mutadı üzere yine geldiğinde ise, “tamam artık gelmene gerek kalmadı” der.

Adam üzülür ve “bir hata mı yaptım ya Ömer?” deyince, “hayır sen hata yapmadın, sakalıma ak düştü, artık senin vazifeni bu aklar devraldı, o yüzden artık senin gelmen gerekmiyor” der.

Bir güzel kıssa vardır ölümle alâkalı. Gûya adamın birine Azrail (a.s) göründüğünde adam “neden haber vermeden aniden çıkıp geldin?” der. Azrail (a.s) ise şu ibretli cevabı verir adama:

“Behey nádân, beyeh gafil. Anan öldü haberdi. Baban öldü haberdi, eşin dostundan niceleri öldü hepsi haberdi. Daha hangi haberi bekledin ki?”

Hükemâdan bir zát şöyle demiştir:

Yadında mı doduğun zamanlar
Sen ağlar idin güler idi âlem
Bir öyle ömür geçir ki: olsun
Mevtin sana hânde, halka matem...

Geçen gün damadımın kanser illetiyle malül ağabeyi Hakkın rahmetine kavuştu. Haberi alınca gözyaşlarımı tutamadım. Aslında hergün ölüyordu merhum. Çok acılar çekiyor, “nefes alamıyorum” diyordu.

Kanser akciğere de nüfuz etmiş, fena halde eziyet veriyordu.

Bir mü’min için çektiği her eziyet velev ki bir arı sokması kadar olsun günahlarına kefarettir. Bunu ben demiyorum, bizzat Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz buyuruyorlar.

O hâlde hastalığının verdiği eziyet, elem hepsi günahlarına kefaret olmuş ve inşá’allah Cenneti kazanmıştır kardeşim İlhami oğlu Mehmed Sayılan.

İki cihan güneşi fahr-i kâinat resûl-ü ekrem efendimiz (salat’u selâm olsun ona) “Ağızların tadını kaçıran ölümü, çokça hatırlayın..” buyurmuşlardı. (Tirmizi 2307) Ölüm kendini hatırlatıyor ama insanların çoğu ölümü hatırlamaktan gafil bir şekilde aniden ölüp gidiyorlar.

Mehmed Sayılan kardeşim gibi ölümü hatırından hiç çıkarmadan hayatının önemli bir kısmını geçirenlere Allah’ın rahmeti hak olur. Mehmed kardeşim çok iyi yürekli, tertemiz bir insandı. Ticaretinde de güvenilir dosdoğru biriydi. İnşá’allah sıddıklarla beraber olur.

Bizler ona haklarımızı helâl ettik, inşá’allah o da bizlere helâl etmiştir. Allah gani rahmet eylesin mübarek kardeşime. Başta validesi olmak üzere yavrularına da sabr-ı cemîl niyaz ediyorum.

Üzülmeyin demek kolay, elbette üzülecek yakınları, tanıyanları. Elbette ağızlarının tadı kaçacak. Lâkin şunu unutmasınlar: Ölüm herkese çok yakın. Kanser imiş, korona imiş, yok değil imiş farketmiyor.

Ne demişler? Ecel (vade) gelmiş cihane, baş ağrısı bahane…

Cümle ölmüşlerimize gani gani rahmet eyle, onların da bizim de taksiratımızı afveyle, cümlemizi salihlerle haşr eyle Allahım.

Ve cümlemize hüsn-ü hayat, hüsn-ü memat yàni güzel bir ömür ve güzel bir son (ölüm) nasib eyle. Amin. 21.01.2021