Utanırlar mı? Hiç sanmam…

Birileri çıkmış merhum şehid İskilipli Atıf Hoca hakkında atıp tutuyorlar, “devletin resmî şahısları Şapka Devrimi’ne muhâlefet etmiş, Atatürk’ün astırdığı İskilipli Atıf’ı anma toplantılarına katılamazlar” diye hırlıyordu ki…

Çok geçmedi 7,7’lik “Maraş/Pazarcık” zelzelesi geldi. Arz peş peşe sallanıyor da sallanıyordu. Türkiye’nin değil yeryüzünün son asırdaki en dehşetli hadisesiydi bu.

Atıf Hoca merhum belki kabrinde bile şu depremin feci şekilde öldürdüğü Maraş ve civar illerdeki insanlarımızın ruhlarıyla buluştukta, “Allah’ım (onların) hepsini içlerindeki beyinsizler yüzünden helâk edecek misin?” (A’raf Sûresi, 155) diye àyetlerle niyaz ediyordur bizim için.

Utanırlar mı? Hiç sanmam…

Bin civarında ölü var. İnşá’allah hükmî şehiddirler ve tüm taksiratlarını afveylemiştir Allah. Ya Rab, bizi de afveyle. Biz mücrimleriz, biz yediğimiz ekmeğin şükrünü eda edemeyenleriz, biz yolunda, iki cihan güneşi Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) gibi cihad edemiyoruz.

Yine de “bizi afvet” diye yalvarıyoruz, afvet ki, inşá’allah sevdiğin amelleri işleyebilelim ve bir daha kötü işlere asla dönmeyelim. Bizi Şeytan’ın (aleyhillâne) eline bırakma ya Rab. (Amin)

Bazıları daha düne kadar bankadaki hesaplarını sayıyor, yetmişini devirdikleri halde ahirete götüreceği amellere değil, bankalara yatırdığı banknotlara yüzünü çeviriyordu.

Namazdan çoktan uzaklaşmışlar, abdesti bırak gusl dahi almıyorlar, içki, kumar ve daha nice muayyebatın içinde debeleniyorlardı.

İkisi de korkunç büyüklükte ve 9 küsur saat arayla gelen ve aralarında yine hatırı sayılır artçıları bulunan şu müthiş âfet  gününden sonra bu beyinsizler uyanır, akıllanır ve yaptıklarına nádim olurlar mı?

Hiç sanmam, hiç sanmam.

Bir parti başkanı bir başka parti başkanına veriyor veriştiriyordu. “Sen değil ben kazanacağım ve seni ve çevrendekileri, hepinizi cezalandıracağım, sizleri mahvedeceğim” diyordu.

Siyasî partiler seçim kazanmak isterler ama Türkiye’de böyle şeyler ilk defa duyuluyordu. İnsan biraz utanır, kızarır, ben yarın bu laflarım yüzüme vurulduğunda o kitlelerden nasıl rey isterim diye düşünürdü.

Bunlar düşünmüyorlardı. Utanmayla zaten hiç ahbaplıkları yoktu. Ar damarları çatlamıştı. Büyük iki depremle bugün bin insanımızı toprağa veriyoruz. Bu «şerefsiz siyaset» takımı da utanırlar mı?

Hayır hiç sanmam, sanmıyorum, utanmazlar…

Ben saatlerdir ağlıyorum dostlar. Öyle kimseciklerin parasını çalmadım, çırpmadım. Yetim hakkı yemedim. Kimseciklerin namusuna tasallut etmedim. Kimselere tepeden bakmadım.

Büyük camilerde protokol yerinde namaz kılanlardan hiç olmadım. Geçen Cuma Çamlıca Büyük Camii’nde yine gördüm. Son dakikaya kadar ricâl-i devletten kodamanlar gelmeyince, imam efendinin “tamamdır” işaretiyle kırmızı halatlarla bir birine bağlanmış sarı pirinç bariyerler kaldırıldı da orta cemaat ön üç saf hizasına ilerleyebildi.

Bu sayın pek kıymetli ricâl-i devlet utanırlar mı şimdi yaptıklarından. Malûmâlileri şu saatlerde habire deprem konuşuyor, şunu yapıyoruz bunu yapıyoruz diyorlar ya.

Acaba Maraş depreminden sonra şu muayyebattan da vaz geçer “artık halkla birlikte, protokolsüz namaz kılacağız, affet Allah’ım” derler mi? Demezler efendi demezler, sanmıyorum.

Maraş depremi muhtemeldir ki İstanbul’a uzanan fay hattına da etki etti. Artık tetikleme ne kadar zaman sonra olur onu ancak Allah bilir.

Pekâlâ beklenen (Allah korusun) o büyük deprem İstanbul ve civarını da Maraş gibi, 99 depremi gibi hallaç pamuğu gibi atarsa içimizdeki bu günahkârlar akıllanır, tövbekâr olurlar mı?

Hiç sanmam, hiç sanmam. Onlar gürûh-i lâ yüflihûndur zira. 06.02.2023