İŞ YERİNDE SENDİKA TEMSİLCİLERİNİN SORUMLULUK İHMALİ: ÜYELERİN HAKLARI GÖZ ARDI MI EDİLİYOR?
Sendikalar, çalışanların ekonomik, sosyal ve hukuki haklarını korumak amacıyla kurulmuş yapılardır. Özellikle kamu çalışanları için memur sendikaları, iş güvencesinden özlük haklarına kadar birçok alanda temsil ve savunma görevini üstlenir. Ancak bazı durumlarda, bu görevi yürüten temsilciler iş yerinde pasif, etkisiz ya da taraflı davranarak üyelerin mağduriyetine sebep olabilmektedir.
Üyelerin haklarını savunmak ve kurumla aralarında köprü olmak, Haksız uygulamalara karşı müdahale etmek, Disiplin, atama, mobbing gibi konularda destek olmak, Üyeleri yasal haklar konusunda bilgilendirmek, İş yerinde eşitlik, adalet ve şeffaflık ilkesini gözetmek
Bazı temsilciler, idareyle iyi geçinme uğruna sessiz kalmakta, Haksızlıklara müdahale etmeyen temsilciler, sendikayı sadece isimde var kılmakta, Üyeler arasında sendikaya güven duygusu zayıflamakta, Çalışanlar hak aramak yerine yalnızlaştırıldığını hissetmekte
Kurumla çıkar ilişkileri veya kişisel menfaat beklentisi, Bilgi eksikliği ya da mevzuata hâkim olmamak, Cesaretsizlik veya kişisel çatışmalardan çekinme, Gerçekten temsil yeteneği olmadan göreve gelmiş olmak.
Temsilcisine güvenmeyen çalışan, hak aramakta yalnız kalır, Sendikaya aidiyet azalır, üyelikler düşer, bu durum uzun vadede sendikacılığın işlevsizleşmesine yol açar
Temsilciler için eğitim ve denetim mekanizmaları oluşturulmalı, Üyeler, pasif temsilcileri geri çağırma hakkına sahip olmalı, Sendikal şeffaflık ve hesap verebilirlik artırılmalı, Üyeler daha aktif katılımcı olmalı, temsilcilerini sorgulamalı
Sendika temsilciliği, bir prestij değil, bir sorumluluktur. Temsil ettiği kişilerin sorunlarını görmezden gelen, sessiz kalan ya da sadece koltuğunu korumayı amaçlayan temsilciler; sendikal mücadeleyi içten içe çökertir. Oysa güçlü sendikalar, hak temelli dayanışmanın temelidir. Bu yüzden her temsilcinin kendine şu soruyu sorması gerekir ben kim için buradayım?
