ÖLDÜNÜZ ARTIK HAYAT BİTTİ!

   Ölüm geldi ve hakkı sahibine teslim ettiniz, peki ne olacak şimdi? Âdemoğlu hiç ölmeyecekmiş gibi yaşar bunun sebebi ruhun sahibinin ölümsüz olmasıdır, lakin biz bu ruhun emanetçisiyiz. Müezzin sala okuyunca bizlerin önce kalbine bir ölüm korkusu girer sonra ölümsüz olduğumuz ilham olur, sonra acaba kim ölmüş diye korku ve tedirginlikle salayı dinleriz. Ya bu sala bizim salamızsa?

      “İnsanoğlu o kadar dünyevileşir ki, mezar kazan bile öleceğine inanmaz” diyor İmam Gazali. Ölüm meleği ensemizde bizi takip ederken insanlık nereye gidiyor? Acı, keder ve gözyaşı dünyaya hakim olmuş. Üzdüğümüz kadar üzüleceğiz, incittiğimiz kadar incineceğiz bunları bilerek bu kibir bu ego niye?

    İnsan ilk öldüğünde ne olur? O şaşalı ve kudretli ismi değişir. Polat, Ayşe, Fırat vs… ölü olarak, cenaze olarak değişir. “Cenaze evine gidiyoruz, ölü evindeyiz.”  Sonra o kıymet verdiğimiz uğruna ömrümüzü feda ettiğimiz sevdiklerimiz toplanır üzülmüş numarası yapar bazıları gerçekten üzülür. Sala verilir salanın sonunda ismi zikredilir duyanlar daha “gençti, neyi varmışta ölmüş.” Derler. Gasil haneye cenaze götürülür, çırıl çıplak yatırılır, gassal ılık su ve sabunla çıplak bedeni yıkar ve sonra kefenler. Hani gelinlik seçerken yada damatlık seçerken mağa mağaza gezerdiniz ya bu defa seçenek yok sizin fikrinizi almayacaklar, kefen en kaliteli mağazadan mı yoksa ikinci kalite mağazadan mı olsun demeyecekler. Bu kefen genelde bedavaya gelsin diye belediyeden temin edilecek. Bu kefenin üzerinizde şık durup durmadığınıza bakan kimse yok, gassalden başkası da sizi belki görmeyecek. Hadi birde fotoğraf çek sosyal medyada paylaş bu kefenli fotoğrafını diyeceğim ama artık kimsenin umurunda değilsiniz. Belediyeden emanet alınan tabuta koyarlar ve cenaze arabasıyla mezarlığa götürürler. Musalla taşına konulan tabut önünde varsa sevenleriniz namaz için toplanır. Etrafta sohbet eden gülen şakalaşan insanlar sizin için üzülmez bile. İmam sorar “merhumu nasıl bilirdiniz?” Cemaat ayıp olmasın diye belki yalan söylemek zorunda kalır “iyi bilirdik” derler. İyi insan olun da musallada insanlara yalan söyletmeyin. Sonra “hakkınız helal eder misiniz?” Der. Yine yalandan “helal olsun, helal olsun, helal olsun.” Derler. Bazı haklar helal edilmez mahşere hesaplaşmak için kalır. İki rekât cenaze namazı kılındıktan sonra hazır olan boş mezara acele ile konulur ve üzeriniz kapatılır. Oradakilerin amacı bir an önce defin edip gitmektir. Defin edildikten sonra herkes mezarlığı terk eder cenaze evine gider. Burada İmam Ayet ve surelerden okur cenaze sahiplerine baş sağlığı verir ve pide ayran yer. Artık kimsenin umurunda değilsiniz ve yavaş yavaş unutulmaya başlarsınız. Ölüler ölümü anlamazlar, ölüm kalanlar içindir. (Ş.ERBAŞ) Birkaç ay sonra tamamen isminiz dahi hatırlanmaz. Artık öldünüz siz bir ölüsünüz!

 “İki saniye sonrasına garantimiz olmayan bir dünya için fırıldak olmaya gerek yok!” (Muhsin Başkan.) Yaradılış gayesi Âdem olmak, eşrefi mahluk olmaktır, fırıldak olmaya ne gerek var, ölüm var ölüm! Allah’a ısmarladık Hoşça kalın…

Aydın Benli

Siyaset Bilimci Yazar