Dar alanlardan sıkışık yollardan geçtik üryan geldik Dünya’ya .

Dar alanlardan sıkışık yollardan geçtik üryan geldik Dünya’ya . İlk nefes almanın açısı ile feryat ettik, şevkatin kokusu ile sakinleştik
doğduk bir kucağa . Ne yürüyebildik, ne koşabildik.
Çok basittik, lisansız kelimesiz elbisesizdik..
Ve sonra bir isim verdiler bize ..

İsmimiz vardı artık, bizi tanıtan, bizi bildiren ,bizi hatırlatan!
Ve En çokta ismimizin arkasinda saklandık…
Bizi biz yapan neydi ?
Sakladıklarımiz mı yoksa açığa vurduklarımız mi ?
Kimsin sen ?
Nereye aitsin, ya da kime?
Ev neresi , toprağın nerede ?

Kiminle mutlusun, kimden uzakta olunca umutsuz ve yalnızsın?..
Evet bir isim verdiler , sorularla sırlanmış, cevaplarla aşikar.
Söyleyin hadi , Cevaplarımızı kim sevebilir kendimiz kadar, kim tahammül edebilir en az senin kadar ?..
Evet bir ismimiz var!
Sorular deryası bir ismin var…
Sordukların , sorguladıklarin kadarsın farkindamısın?
Anlamlandıramadıklarin ve Cevaplamaktan korktuklarınla kıyasıya bir savaş hali ..
O isminle yaşıyorsun savaşını . Bazı savaşlarından kanlar içindesin yaralanmıssın her bir yandan vurulup düşmüşsün, hatıralar dolusu bir arenaya. Kimin de muzaffer bir komutan gibisin azminle kazanan .

Bir ismimiz var, yolcu oluşumuzun ispatı.
Gelip geçiyor bir ileri bir geri . Hayattayız şimdi, çokça yazılı kağıtlarda isminle ve heryerde bıraktığın izlerinle binlerce.
Bıraktığın toz toprak ile kuracaksin başka bir alemi. Her bir parçasından mühürlü Molekülerinle . Hangisini inkar edebilirsin ki hesaplaşma gününde, hangisini örtbas edebilirsin ki ? Bir ileri bir geri buldun mu yerini ?
Ve sıra bekler gibi peşindeyiz isminizin..

(Asya )
İdil Öznur Görkem