Düşmanın en büyük hilesi dostluğudur. Sosyal medyada gördüm bu sözü. Manas Destanı‘nın da tezidir: Esen Hanın haksızlığından kaçan Çinli Almambet cesaret, merhamet, bilgelik, adaleti yönetiminin temeli etmiş Manas‘a yol arkadaşı olur. Ancak en yakın dostu komutanından ihanet görür. Aynı bunun gibi yıllarca devleti yönetenler dost bildikleri bir Hoca Efendinin ABD-MOSSAD Fetö’sü olduğunu çok geç gördü. Ama hiçbiri de düşman dostluğuyla binlerce insanımızın ziyan edilmesine yol açtık diye mahcup olup siyaseti bırakmadı,nedamet getirmekle yetindi. Ne acı!
İnsanın değişmez fıtratını çok iyi anlatır Manas Destanı! Kitlesel ders olsun diye oyunlaştırdım da Devlet Tiyatrolarına verdim ama bakan yok! Din, iman; akıl, bilim, izan; doğruluk, dürüstlük… gibi söylemleri dilinden düşürmeyen de aldatma kültürünü yayan da insan! Her gün ekranlardaki aldatma-ihanet-cinayet sonuçlu sorunlar işleyen programlar hep bu değişmez fıtrattan değil mi?
Trump’ın orayı burayı ilhak söylemlerine rağmen Erdoğan’ a güçlü ordu kurdu gibi bir abartmayla ettiği dostluk iltifatı niye, düşünülesi değil mi? Bu ahval gözler önündeyken yarım asırlık belâ terörün şimdi bitsin dostluk çıkışları niye acaba? Kuşku duymamak mümkün mü?
Sosyolojik yapımızdaki dostlukla bütünleşmiş hile-fitne-tuzak sonuçlu yaygın aldatma kültürü yüzyılların birikimi. Kadına şiddet yaygın, ceza! Trafik kazaları fazla, millî servete zarar, ceza! Pahalılık can yakar, ceza! Kötü konuştun, ceza! Ama sonuç yok! Oysa düzeltilesi ekonomiye de bağımlı ailelerin İş İçinde Eğitim süreci bitirebilir tüm sorunlarımızı. Hâlâ okullarımızda yığın bilgi öğretimi sürüyor. Sosyal yaşam ve iş eğitimi yok! Niye? İstişare, adaletle temsil-yönetme liyakati olmayanların aldatma manevralarıyla seçilerek karar-icra makamları alması yüzünden değil mi?
Çok partili hayata geçeli hangi iktidarı gördük ki vaat ettiğini tam anlamıyla yerine getirebildi ya da halka verdiği sözleri tutabildi? Ne vatandaş dostu haykırışlar gördük ki iktidara geldiğinde dediklerini unuttu! Gösterilen o başarısızlık da yeni muhalefetçe yerden yere vuruldu. Dışa karşı millet-devlet karalamasına düşülme durumu hiç umursanmadı. Ne hak-özgürlük mücadelesi söz, çıkış ve gösteriler düşmana dost millete düşman oyunculuk oldu! Şeriat tehlikesi ya da din elden gidiyor yaygaraları görmedik mi hep çatışmalara hizmet, millî birliğimize düşmana el ovuşturtan?
Aldatıcı çıkış-gösteri-nutukları kitleler ne zaman anlar da karar-icra makamlarının zulüm harçları çatlar; insanı yaşatan devlet coşar çağlar, millet parlar. Düşmanın en büyük hilesi dostluğu sözü derin anlamlı. Dost görünen düşman derdi çekip durmamalı. Hile dostluklar çok iyi tanınmalı!
YORUMLAR