Bazen hayatınızda birileri yer kaplar, hayır demek o kişiye karşı zor gelir….
Fakat ,” hayır” demen gereken nedenler çok birikmiştir ..
Ruhun acır…
Kabullenmek istemezsin
Hayal kırıklığı olsun istemezsin
Çünkü Yüksek Ego bunu istemez kabullenemezsin..
Çünkü yanılmak istemezsin ..
İsmini bile koyamadiğin kimliksiz bir ilişki içindesindir aslında ?
Kim bu kişi ki isimsiz kimliksiz kişi kimmm ?
Arkadaş mı ?
Dostmu?
Yoldaş mı?
Nedir bu dersin
İsmi yok ….
İsim koymak için, o isimin hakikatli sorumluluğu gerekiyordu .. .
Sen
Bir ismi olsun istersin ama ,
O insan , isimsizliği tercih eder kendine kaçak ve sinsi yaşantısi için .
Ve sen
Belirsizlik çemberi içinde dönüp durursun
Ve de
aynı yolda dahi değilsin dir aslında bu kişiyle ..
Bir aldatmaca içindesindir
Kendini kandırdığın..
“Sorun cikartma demiştir “Belkide ,
Ve bu sözü herşeyi anlatmıştır aslında sana.
Ve ardınca gelen samiyetsizliği , onun doğrularınin artık senin için bir yalandan ibaret olduğunu fark edersin …
Sen emek vermişsindir , fakat ziyan etmiştir o kişi kendini,
Ve sen bilirsin ki emekler ziyan olmaz …
Ziyan olan aslında samimiyetsizce kendine kaçak ve sinsi olandır …
Hakikatli bir samimiyettin karşısında , sinsice davrananların yaşantıları sorunlar yumağı olur aslında…
Çevrenize , yakınımızdakilere bir bakın göreceksiniz; emek verenlerin emeğini , saf duygusunu ziyan edenler, onun hayatını da , bir başkası gelir işinde, yaşantısında ziyan etmeye çalışır..
Bu böyledir çıkamaz bu kısır döngüden bu kişiler…
Peki , hakikatli saf bir samimiyettin içinde olan neden böyle bir sinsiye ,korkak ve kendine kaçak olana denk gelmiştir ?
Çünkü o da haddi aşmıştır , bunu öğrenmesi için hayat çıkartmışti karşısina …
Öğrenmesi gerekiyordu artık !
Herşeyin fazlası zehirdi yaşantısına
Karşılığını alamadığı samimiyete karşın fazlasıni vermişti çünkü.
Büyük resmi görememiş sadece minik bir detaya takılı kalmış, anlık mutluluğu çok bir şey sanmış haddi aşan şekilde güvenmişti…
O samimiyetsiz kendine kaçak kişide bu insana ders olmuştu, alma verme dengesini bozduğu için
Zaman İlahi bir şey…
Öyle bir öğretiyor ki ,Dengeyi bozduklarında gerçekleri …
Zaman ,
Bazen ağlatır ,bazen güldürür eylemlerinizin karşılığında ..
Ve Anlarsın ;
zamanın, sana dengeyi bozan unsurlardan ayrıştıran en iyi ilaç olduğunu.
İşte o anlayış var ya, tarifsiz bir huzur getirir.
Artık düşüncelerin ve kalbin çarpışmayı bırakmıştır .
O kendine kaçak , sinsi, korkak kişiye kızmayı bırakmışsındır. ..
Muhteşem bir rahatlık hissi elde edersin .
Dersini görmüşsündür, anlamış kavramışsındır.
Artık geride kalmıştır .
Onun doğruları onunla kalsin
Benim doğrularım da bana dersin ..
Artık öğrendiğin ile yeni bir hayata bakarsın.
Varsa verilmiş sözün sözlerin eğer onları yerine getirip gereğince, onu olduğu hali ile uğurlarsin geçmişe doğru.
Geçmiş için öğrettikleri için teşekür eder hakların varsa helal eder yoluna gidersin..
Eyvallah 😉
Sadece çok seviyorum haddi mi aşiyorum…
Gösteremedim Belkide sevgimi , gösteremedim kendimi…
Son nefese dek illelebet sevmeye devam edeceğim günahımı biliyorum…