ÇOCUĞUN BABASINA YILBAŞI ARMAĞANI

Evde çocuk nasıl mutlu büyür?

Mutluluk nasıl bir duygudur?

Çocuk evinde nasıl mutlu olur?

İyi eş, mutlu karı koca yaşamlarındaki en önemli ölçü nedir?

Aşk ve paranın ilişkisinde mutluluk kavramı nerede devreye girer?

Bu ve benzeri konularda yüzlerce soru çıkabilir.

Çözümlerini konuşmak için konunun en önde gelen uzmanlarını, doktorlarını, sosyolog ve psikologlarını, ruh bilimcilerini çağırıp ortak bir program yapalım desek herkes kendine göre konuyu değerlendirecektir.

            Sonuçta ortak bir yol bulmak asla mümkün olmayacaktır.

Sorunun ana temeli net olarak ortaya koyulmadıktan sonra çözümler de hep yarım yamalak olacaktır.

Tüm sorunun bana göre tek cevabı var;

Babanın annesini sevmesi, annenin de bu sevgiye cevap verebilir olması, tüm olayı bitirir sorun da çarede çözümde buradadır.

*

Baba üç yaşındaki kızını gayet pahalı bir hediyelik kaplama kâğıdını ziyan ettiği için azarlamıştı. Küçük kız koskoca bir paket altın yıldızlı kâğıdı bir kutuyu eğri büğrü sarmak için kullanmıştı.

Yılbaşı sabahı küçük kızı paketi getirip, “Bu senin babacığım” dediğinde üzüldü. Acaba gereğinden fazla mı tepki göstermişti kızına. Bir gece evvel yaptığından utandı. Ne var ki paketi açınca öfkelendi. Kutunun içi boştu.

Kızına gene bağırdı. “Birisine bir hediye verdiğinde kutunun içinde bir şey olması gerek. Bunu da mı bilmiyorsun küçük hanım?”

Küçük kız gözlerinde yaşlarla babasına baktı. “O kutu boş değildi ki baba, içini öpücüklerle doldurmuştum.”

Baba öyle fena fena oldu ki, koştu kızına sarıldı. Beraberce ağladılar. Baba o  altın kutuyu ömrünün sonuna kadar yatağının başucunda saklamıştı.

Ne zaman keyfi kaçsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse kutuya koşar içinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali öpücüklerden çıkarırdı.

Aslında bütün anne ve babalara böyle altın bir kutuyu çocukları hiç bir karşılık beklemeden sevgi ve öpücüklerle doldurup vermişlerdir. Hiç kimsenin hayatında bundan daha değerli bir armağana sahip olması mümkün değildir. (*1)

“Mal kaybeden bir şey kaybetmiştir. Onurunu kaybeden birçok şey kaybetmiştir. Cesaretini kaybeden her şeyini kaybetmiştir, der ünlü yazar Geothe

[*1)Önemli not: Bu hikâyenin orijinal yazısının ya da çevirinin kime ait olduğunu bilmediğim için özür dileyerek yazamıyorum. Kendime göre hikayeleştirip yazdım.