Ak Sakallılardan mıyım bilmem ama…

Bir aksakallı dostumuz iktidarı fevkalâde güzel bir şekilde uyarmış, güç zehirlenmesinin ne gibi sonuçlar doğuracağından, ülkeyi felâkete dahi götürebileceğinden dem vurmuş.

Allah razı olsun. Bu tür uyarılar hakikaten samimidir ve hakkını teslim etmek gerekirse Muhsin Akıl beyefendi de bunu çok güzel yapıyor.

Bendenizin de ak bir sakalı var ancak fiiliyattaki durumu ifade etmiyor bu aksakallılık. Daha ziyâde bilgeliği, ülkenin derin menfaatlerine sadakati ve bu yolda cansiperane çalışmayı mündemiç (çerçeveliyor, içine alıyor).

Binaen’aleyh bendeniz de Ak Sakallılardan mıyım bilmem ama 70’ime geliyorum kendimi bildim bilelim cansiperane vatanım, bayrağım, milletim yàni ülkem için çırpınır dururum.

Birileri yanlış anlarmış, kuyruklarına bastıklarımdan bazıları bana bir kötülük yaparlarmış diye hiç düşünmedim. Ayıptır söylemesi ben biraz Hz. İbrahim (a.s) meşrebim.

Hani o (a.s), ateşe atılırken bile melekler yanına gelip “ya İbrahim hemen yağmuru yağdırıp ateşi söndürelim” dediklerinde “hayır, sizin bildiğinizi Allah daha iyi biliyor, o dilerse ateşi gül bahçesi yapar” demişti de hakikaten o devasa cehennemi ateş bir gül bahçesine dönmüş, İbrahim (a.s) da ortasına paraşütle iner gibi süzülerek inivermişti.

Pilotluk yıllarımda birgün filo komutanımız gazinomuzda yanımıza gelerek “Hava Kuvvetleri Komutanımız Tahsin Şahinkaya orduevinde kokteyl veriyor, her filodan iki pilot eşleriyle birlikte katılacak. Gönüllü çıkmazsa (ki çıkmayacaktı) ben seçeceğim” demişti.

O sırada birlikte satranç oynadığımız samimi arkadaşım ve aynı rütbedeki İsmail’e döndüm. “Gel biz gidelim” dedim. Bir kahkaha attı ve “olum sen intihar etmek istiyorsan gidebilirsin, hanımlarımızın başı kapalı biz orada ne yaparız?” dedi.

“İsmail gel gidelim, Allah dilemedikçe hiç kimse bize hiçbir şey yapamaz” dedim ve devam ettim: “Sen Hz. İbrahim (a.s) kıssasını bilmez misin? Onların ateşi varsa bizim Allah’ımız var…” dedim.

Enbiyâ Sûresi, 69. âyet-i celîlede, “Onu ateşe attıklarında ise biz: “Ey ateş! İbrâhim’e serin ve selâmet ol!” diye emrettik” buyurulmaktadır.

Netekim herkesin “sizi Mamak’larda işkence ile öldürürler” dediği hadiseden sonra olaylar şöyle gelişti.

İsmail’i I. Taktik Hava Kuvvet Komutanı çağırıp bir güzel fırçalamış ve yetkisi dahilinde 21 gün üs hapsi vermişti. O da arkadaşlarının filo nöbetlerini tutarak bu 21 günü evinden ayrı geçirdi ve atlattı. Bana gelince ben ertesi gün senelik iznime ayrılmış idim.

Beni de yıldırım telgraf ile Bandırma’ya çağırdılar saat vererek. “Harekât Komutanı (sonra Hv. Kvv. K. oldu) Cemil Çuha orada uçacak imiş, uçuştan iner inmez üs komutanı odasında görüşecek seninle” dediler.

Kaderin cilvesine bakın ki tuğgeneral rütbesinde iken emekli astsubay olan merhum babamla birlikte görev yapmış ve olağanüstü başarılarından dolayı babama birçok kez ödül vermiş olan bu komutanımız onun yüzü suyu hürmetine bana hiçbir şey yapmayacak, “babana duâ et, onu çok ama çok severim, benim terfimde bile etkisi oldu, selâmlarımı söyle, ellerini öp ve baba sayende yırttım demeyi de ihmal etme” dedi.

Lâkin keşke birkaç gün olsun bana da hapis verselerdi. Bu ceza almayışın arka planını İsmail’e anlattıysam da onu teşvik edip götüren ben olduğum için Şeytan içine fitne verdi ve bana karşı o günden sonra tavırları hep soğuk oldu.

İsmail benden şüphelendiyse de Allah herşeyi biliyor. Aynen Hz. İbrahim (a.s) kıssasındaki hikmet gerçekleşti. Cuntanın başındaki adam (1982) benim hakkımda sadece dedikodu yaptı. Şahidi de bizzat kendisi de Hava Kuvvetleri Komutanlığı yapacak olan Abidin devremdir.

“Koskoca orgeneral, cuntanın ikinci ismi Malatya’da senin dedikodunu yaptı, size bir ceza verilmediğine inanamıyorum” dedi.

Bunları anlatırken hep ilâve edegeldim:

“Sen Hz. İbrahim olursan ateş de gül bahçesine döner”.

Haşa kendimi bir şey sanmıyorum. Sadece “Allah’ın velisi (dostu) olun, size hiçbir şer güç hiçbir şey yapamayacaktır”diyerek iman tazeliyorum.

NOT: Muhterem okurlarım, kıymetli dostlarım bu sıralar köyde olduğumuz ve internet iyi çekmediği için bazı zorluklar çekiyorum, iletişimde zayıf kalıyorum. Bulunduğumuz yer Gönen’in internet yoksunu bir mahallesi, yani Hakkarinin bir ücra köyü değil ama malesef durum bu.

10.02.2024