Kaybetmeden bilmek gerek, dönüşü olmayan yolllarda var hayatta

Başkent Postası Haziran sayımızda yine sizlerle olmanın mutluluğunu yaşarken hepinize sevgilerimi ve selamlarımı yolluyorum.

Haziran ayı benim için çok hüzünlü geçti. Art arda genç yaşta çok kıymetli yakınlarımı kaybettim. Maalesef hepsini de kalp krizi sebebiyle kaybettim. Bu beni çok etkiledi; kardeşimi de çok genç yaşta kaybettiğim için son kayıplarımızdan sonra hayatı daha bir sorgular oldum. Bu dünyada sayılı günlerimiz, sayılı yıllarımız var. Ömür dediğin kuş misali uçup gidiyor avuçlarımızdan. Etrafımıza bakınca bazı insanların hiç ölmeyecekmiş gibi ahiretini unutup nasıl kul hakkına girdiğini ve menfaatleri için herkesi harcadığına şahit oluyoruz. Oysa hepimiz bu dünyadan bir kefenimizle göçüp gideceğiz; bir de üzerimize koyacakları dokuz tahta, bir karış toprak ve bir mezar taşı kalacak bizden geriye. Nedir bu insanoğlunun doymayan nefsi, nedir bu her şey sadece benim olsun arzusu? Elbette ki herkes mutlu huzurlu yaşasın, kimse yokluk çekmeden rahat bir hayat sürsün; ama başkalarının hakkını gasp ederek, hakkın olmayanı da kendine mal etmek nedir? Ölümü unutuyoruz ama Azrail bizi unutmuyor; sen gençsin, sen güzelsin, sen zenginsin, sen yoksulsun demiyor. Vade bitince hepimiz yolcuyuz bu fani dünyadan. Kul hakkı sadece mal mülk değil tabii ki; birini kandırmak, umut vermek, yarı yolda bırakmak, birinin acı çekmesine sebep olmak da kul hakkıdır. Sonuna kadar gidemeyeceğiniz yola çıkmayın, umut vermeyin, boşuna insanların hayatıyla oynamayın. Kimsenin ahını almayın. İlahi adalet diye bir döngü var. Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez.

Adaletli, vicdanlı, merhametli, hoşgörülü olmak sizi yüceltir. Kötülük kimseye hayır getirmez. Çalan, çırpan, insanları sömüren, kul hakkına giren, insanlara iftira atanlar mutlaka bir gün kendi kötülüğünün ayağına dolanacağını unutmasın. İyi olalım, iyilik yapalım, etrafımızdaki insanların hayatlarına iyilikle dokunalım. Sevdiklerimize vakit ayıralım, onlara değerli olduklarını hissettirelim. Sevgimizi gösterelim, hayatımızdaki eş, dost, akraba, komşu herkese karşı kırıcı değil yapıcı olalım. Yanımızdayken sevdiklerimizin kıymetini bilelim. Sadece ailemiz değil, çevremizdeki insanlara da duyarlı olalım. Bir selamı, nasılsın diye hal hatır sormayı, iyiliği, güler yüzlü olmayı, paylaşmayı unutmayalım. Ertelemeyelim hayatı; yarın giderim, yarın ararım, sonra uğrarım diyerek geçiştirmeyelim yapacaklarımızı. Sonra bir bakıyoruz yarın olmuş ama sevdiklerimiz yok yanına gitmeye. Bunu en iyi bilenlerdenim. Sevdiklerimi çok erken kaybettim, benim de çok keşkelerim var içimde. Benim de geç kalmışlıklarım var sevdiklerime. O yüzden siz geç kalmayın sevdiklerinize. Sımsıkı sarılın, sevgiyle hayat erteleyecek kadar uzun değil ve çok acımasızdır zaman.

Bu ayki yazımın sonuna gelirken hepimize sevdiklerimizle sağlıklı, mutlu, huzurlu, uzun ömürler, sevgi dolu yarınlar diliyorum.