Çileli hayatlar 10

Sevgili can okurlarım seçim dolayısıyla sizlerden bir müddet ayrı kaldım, köşe yazılarımı kaldığımız yerden sizlerle buluşturmaya devam ediyorum. İyi ki varsınız benim kıymetli okurlarımsınız.

Anacığım 4 üncü çocuğuna hamile kalmıştı , köyde hayat aynı devam ediyordu, bende bir hayli büyümüştüm. ilk okul çağına gelmiştim ama köyümüzde okulun çatısını rüzgar atmış köylü birlik olup yaptıramamış dı mecburen civar köy okullarına gitmemiz gerekiyordu. Okçu köyünde okula başladım bir yıl gecikmeli olarak. 3 km den fazla yol var karı var kışı var patika yollar daracık kışın nasıl gideceğim okula derken bizim köyde yeni okul yapılmaya başlanmıştı . İki ay sonra bizim köyün okulu açıldı . Evimizden 1 km aşağıdaydı yeni okulumuz .Ben ve benim gibi Okçu köyünde okula başlayanlar naklimizi köyümüzdeki okula aldırdık.Ben okuldan gelince anama yardım ediyordum koyun inek camış güdüyorum. Anaciğimin karnı büyüyor babam sa Giresun da inşaatlarda çalışıyordu bize bakabilmek için. Fakir bir aileyiz, üzerimizdeki elbiseler elli yerinden yamalı ayağımızda ki lastikler yırtık. Hep hayvansal gıdalar tüketiyoruz . Sebzelerde pancarlar baş köşede, sırgan, galdirik, sakarca, patates dersen tarladan sökülürdü. Mısır ekmeği sofralarımızın vazgeçilmeziydi birde meyve balları : gıdamızla şeker yerine onları yiyorduk. O zamanlarda böyle omo çamaşır suyu şampuan yok sadece kül suyuyla yıkanıyor çamaşırlar.Hocalarımız arada okulda bit muayenesi yapıyordu çoğumuzun saçlarında bit çıkıyordu. Çünkü ne ilac vardı ne deterjan ne sabun nede bukadar çok elbise .Zaten okulda herkesin saçı 3 numaraydı bitten dolayı. Olsun biz öğrenciler mutluyduk. Ben okulda elma armut satıyor onlardan kazandığım parayla şeker helva alıyor anama bacima kardeşimede getiriyordum okuldan eve gelirken.Hayat böyle devam ediyordu anacığım iş yapmakda zorlanmaya başlamıştı artık. rahmetli abim giresunda orta okula gitmeye başlamıştı .Anam bize yeterince bakmadığı için gece gizli gizli çok ağlardı ben fark ederdim , anacığıma sıkı sıkı sarılır onu doya doya öperdim . Mekanı cennet olsun ,onu da çok özlüyorum.Derken bir Zemheri sabahı 4 . kardeşim erkek olarak dünyaya geldi. Engelli bir halam vardı baba annemin kardeşi , o bakardı bize elinden geldiğince . Anacığım bir haftada kendine gelemiyordu. Babamda Giresundan gelmiş anama pirinç getirmiş . Sütle pirinc yapıyorlardı ozaman lohosa kadınlara bunu yediriyorlardı. Birde helle verirlerdi sıcak sıcak . Bir hafta sonra anacığım ayağa kalkmış biz bayram yapmıştık artık çünkü karnımız anamsız doymuyordu.
Can okurlarım bir sonraki köşe yazımda buluşmak umuduyla şimdilik Allaha amenet olun.Sevgiler selamlar hepinize.