Nöbetçi Eczaneler
Köşe yazılarıma uzun bir süredir ara vermiştim.
‘İlk yazımın konusu ne olsun’diye düşünürken….
İş adamı Hasan Basri Bozkurt’un vefatını öğrendim…
*
Konusu başka olan yazımla ilgili tüm verileri bir tarafa atarak,
Hasan Bey’i son yolculuğunda yalnız bırakmamak gerektiğini düşündüm…
*
Neden mi ?
Bu iş adamının mükemmel derecede vicdanlı olması…
Nedeni bu.
*
Açayım:
Yeğenim Ahmet bu fabrikada çalışıyor…
Sık sık bir araya geliriz…
*
Ahmet;
sohbetlerimizin genelinde ‘Hidromek’in sahibini konuşur…
Ve o kadar çok överdi ki…
O’nun ‘İşçi babası, emekçinin hakkına girmeyen, haktan hukuktan ödün vermeyen’ biri olduğunu dillendirirdi…
*
Hasan Bey muhabbeti o kadar çok açılırdı ki,
Bazen , “yeter” diyesim bile gelirdi.
*
Ancak…
Ahmet’e sonraları hak vermeye başladım:
Ekonomik krizde Bozkurt’un, “çocuklar benim bu dünyadan bir beklentim yok, bu fabrika sizin , hiçbirinizin bu ekonomik çıkmazda zarar görmesini istemem” dediğini, işçilerin menfaatine uygun ne varsa yaptığını gözlemlediğimde…
Hasan Bey’le ne kadar onur duyarsak duyalım yetmeyeceğini anladım.
*
40 yıl önce traktörden bozma iş makinesi yapan yapan adam,
ekmek teknesini büyütmüş, dev bir fabrika olmuş…
Ve ekmeğini işçilerle paylaşmaktan ödün vermemişti…
*
Hasan Bey patron değil, sendikacı gibi davranan bir profil
çizdi beynime…
*
Şimdi…
Şimdi Hakkın rahmetine kavuştu bu değerli insan…
Aramızdan ayrıldı…
Ama…
Yerli, milli ve…
Emekçi dostu yapısı ile hafızalarımızda yer etmeye devam edecek…
*
Allah rahmet eylesin…
Mekanı cennet olsun.
YORUMLAR