Hasan Basri Bozkurt

Köşe yazılarıma uzun bir süredir ara vermiştim.

‘İlk yazımın konusu ne olsun’diye düşünürken….

İş adamı Hasan Basri Bozkurt’un vefatını öğrendim…

*

Konusu başka olan yazımla ilgili tüm verileri bir tarafa atarak,

Hasan Bey’i son yolculuğunda yalnız bırakmamak gerektiğini düşündüm…

*

Neden mi ?

Bu iş adamının mükemmel derecede vicdanlı olması…

Nedeni bu.

*

Açayım:

Yeğenim Ahmet  bu fabrikada çalışıyor…

Sık sık bir araya geliriz…

*

Ahmet;

sohbetlerimizin genelinde ‘Hidromek’in sahibini konuşur…

Ve  o kadar çok överdi ki…

O’nun ‘İşçi babası, emekçinin hakkına girmeyen, haktan hukuktan ödün vermeyen’ biri olduğunu dillendirirdi…

*

Hasan Bey muhabbeti  o kadar çok açılırdı ki,

Bazen , “yeter” diyesim bile gelirdi.

*

Ancak…

Ahmet’e sonraları hak vermeye başladım:

Ekonomik krizde Bozkurt’un, “çocuklar benim bu dünyadan bir beklentim yok, bu fabrika sizin , hiçbirinizin bu ekonomik çıkmazda zarar görmesini istemem” dediğini, işçilerin menfaatine uygun ne varsa yaptığını gözlemlediğimde…

Hasan Bey’le ne kadar onur duyarsak duyalım  yetmeyeceğini anladım.

*

40 yıl önce traktörden bozma iş makinesi yapan yapan adam,

ekmek teknesini büyütmüş, dev bir fabrika olmuş…

Ve ekmeğini işçilerle paylaşmaktan ödün vermemişti…

*

Hasan Bey patron değil, sendikacı gibi davranan bir  profil

çizdi  beynime…

*

Şimdi…

Şimdi Hakkın rahmetine kavuştu bu değerli insan…

Aramızdan ayrıldı…

Ama…

Yerli, milli ve…

Emekçi dostu yapısı ile hafızalarımızda yer etmeye devam edecek…

*

Allah rahmet eylesin…

Mekanı cennet olsun.