BEBEK

          BEBEK

Bir hiçliğin ortasına doğmuş;

Nedensiz, amaçsız, gereksiz

İstenmeden olan bir varlıktı bedeni

Zaten kim istemişti ki bu dünyaya gelmeyi

Sorunların içinde tüm sorumluluğun sahibi

Tek sen miydin bebek

Ağır gelmedi mi küçücük yaşta

Omuzlarına yüklenen yük;

Fazla değil miydi nefretle sulanıp

Kendi kendine büyümek

Çeyrek asrı geride bırakan yüreğine

Kaç bıçak saplandı kim bilir

Kimler ırzına geçti çocuk hayallerinin

Ana baba dediklerin;

Koruyup kollarmış meğer

Oysa onlar değil miydi hep

Cennet dünyanı cehenneme çeviren.

        ESLEM CİVAN